ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه توانایی دو نظریه رفتار برنامهریزی شده و نظریه شناختی- اجتماعی مسیر شغلی در پیشبینی گرایش به خوداشتغالی در بین دانشجویان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
بیکاری و افزایش شمار دانشآموختگان دانشگاهی از جمله مهمترین چالشهایی است که ایران با آن روبهرو است. به طوری که این مسئله جزء بزرگترین درگیریهای ذهنی برنامهریزان، سیاستگذاران، والدین و جوانان، بهویژه دانشآموختگان دانشگاهی شده است. بنابراین این پژوهش با هدف مقایسه توانایی پیشبینی دو نظریه رفتار برنامهریزی شده توسعهیافته و نظریه شناختی- اجتماعی مسیر شغلی در تبیین گرایش به خوداشتغالی در بین دانشجویان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان انجام شد. جامعهی آماری این پژوهش، دانشجویان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان به شمار 2233 نفر بود که 327 نفر از آنان بر پایه جدول کرجسی و مورگان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و از روش نمونهگیری تصادفی برای انتخاب نمونه مورد بررسی بهره گرفته شد. با توجه به کمبود اطلاعات 23 پرسشنامه، در نهایت 304 پرسشنامه تجزیه و تحلیل شد. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامهای محقق ساخت بود که روایی صوری آن به کمک صاحبنظران و متخصصان تأیید شد. به منظور تأیید پایایی پرسشنامه ضریبهای تتا محاسبه شد (70/0 تا 90/0). نتایج به دست آمده از مدل معادلههای ساختاری نشان داد، نظریه شناختی- اجتماعی مسیر شغلی با پیشبینی 85 درصدی متغیر گرایش نسبت به خوداشتغالی، توانمندتر از نظریه رفتار برنامهریزی شده توسعهیافته در پیشبینی گرایش نسبت به خوداشتغالی بود.
https://itvhe.areeo.ac.ir/article_121834_19d0532aea2ae16fda81555a4cd46e2b.pdf
2020-02-20
3
19
10.22092/jaear.2019.127104.1634
بیکاری
خوداشتغالی
گرایش
نظریه توسعهیافته رفتار برنامهریزی شده
نظریه شناختی- اجتماعی مسیر شغلی
مسعود
یزدان پناه
masoudyazdan@gmail.com
1
دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، اهواز، ایران.
AUTHOR
بهمن
خسروی پور
b.khosravipour@gmail.com
2
استاد گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، اهواز، ایران
AUTHOR
یوسف
آزادی
azadi.yousof@gmail.com
3
دانشجوی دکترا توسعه کشاورزی، گروه ترویج، ارتباطات و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه، زنجان، زنجان، ایران
LEAD_AUTHOR
آگهی، ح.، قربانی پیرعلی دهی، ف و صی محمدی، س. (1394). بررسی موانع خوداشتغالی از دیدگاه دانشجویان تحصیلات تکمیلی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه. راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی، ۲ (۴): 22-28.
1
ساکتی، پ. (1380). بررسی رابطه ابعاد اشتغال در بخش غیر متشکل (غیردولتی) با ویژگیهای فردی، رشته تحصیلی و فعالیتهای اقتصادی دانش آموختگان شاغل در استانهای جنوبی کشور. مؤسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی.
2
سالاری، ف.، یزدان پناه، م.، یعقوبی، ج و فروزانی، م. (1394). مقایسه قدرت دو تئوری رفتار برنامهریزی شده و تئوری شناخت اجتماعی در پیشبینی نیت و رفتار دامداران شهرستان سیرجان در رابطه با رفاه دام. پژوهشهای ترویج و آموزش کشاورزی، 8 (3) (پیاپی 31): 27-44.
3
شنگلی نجف آبادی، م.، محمدزاده، س.، خسرویپور ب و یزدان پناه، م. (1393). عوامل مؤثر بر تمایل شغلی دانشجویان به استخدام: کاربردی از نظریه توسعه یافته رفتار برنامهریزی شده. فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، ۲۰ (۴): ۷۵-۹۳.
4
صیف، م.، ثابت مهارلوئی، ع.، رستگار، ا. و احمد آبادی، خ. (1393). عوامل مؤثر بر قصد کارآفرینانه دانشگاهی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز. مجله توسعه آموزش در علوم پزشکی، ۷ (۱۵): ۷۱-۸۵.
5
ظریفیان، ش.، پیش بهار، ا.، عادلی ساردوئی، م. و شریفی، ا. (1394). ویژگیهای روانشناختی مؤثر بر کارآفرینی دانشجویان دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز. علوم ترویج و آموزش کشاورزی، 11 (1): 19-30.
6
مرکز آمار ایران. (1397). طرح آمارگیری سال 1397. قابل دسترس در: https://www.amar.org.ir.
7
مرکز آمار ایران. (1398). چکیده نتایج طرح آمارگیری نیروی کار بهار 1398. قابل دسترس در: https://www.amar.org.ir.
8
موحدی، ر. (1396). بازدارندههای اشتغال دانش آموختگان کشاورزی. پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، 9 (41): 79-95.
9
موحدی، ر.، سعدی، ح.، اکبری، س. و عزیزی، م. (1392). آسیبشناسی بیکاری دانش آموختگان کشاورزی: تحلیل کمی و کیفی. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، 44 (4): 679-692.
10
وطن خواه، ن و رضایی مقدم، ک. (1394). شناخت روحیه کارآفرینی دانشجویان: مورد مطالعه دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی، 11 (1): 59-71.
11
یزدان پناه, م و رحیمی فیض آباد، ف. (1394). عوامل مؤثر بر رضامندی و وفاداری کشاورزان شهرستان الشتر از کلاسهای آموزشی ترویجی. پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، 7 (33): 56-72.
12
یزدان پناه، م و مرداسی، غ. (1396). پیشبینی استفاده از کلاه ایمنی در بین کشاورزان موتورسوار با استفاده از مدلهای روانشناسی در شهرستان شوشتر. پژوهشهای روستائی، 8 (4): 675-688.
13
یزدان پناه، م.، خسرویپور، ب. و آزادی، ی. (1396الف). بررسی سازههای مؤثر بر تمایل دانشجویان به خوداشتغالی: کاربرد نظریه رفتار برنامهریزی شده. رویکردهای پژوهشی کارآفرینانه در کشاورزی، (پیش شماره): 57-72.
14
یزدان پناه، م.، خسرویپور، ب. و آزادی، ی. (1396ب). عاملهای اثرگذار بر نیت خوداشتغالی در میان دانشجویان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رامین خوزستان. پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، 9 (41): 68-78.
15
یزدان پناه، م.، خسرویپور، ب.، محمدی، ز و دهقانپور، م. (1395). بررسی تمایلات فارغ التحصیلان کارشناسی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان نسبت به کارآفرینی. کارآفرینی در کشاورزی، 3 (2): 77-90.
16
یعقوبی، ج.، نجفلو، پ. و حق وردی، ا. (1395). بررسی ابعاد مختلف خوداشتغالی و موانع آن در میان دانشجویان دختر دانشکده کشاورزی (مطالعه موردی: دانشگاه زنجان). زن در توسعه و سیاست، 14 (3): 343-360.
17
Ayalew, M. M., & Zeleke, S. A. (2018). Modeling the impact of entrepreneurial attitude on self-employment intention among engineering students in Ethiopia. Journal of Innovation and Entrepreneurship, 7 (1), 1–27.
18
Bakken, L. L., Byars-Winston, A., & Wang, M. (2006). Viewing clinical research career development through the lens of social cognitive career theory. Advances in Health Sciences Education, 11 (1), 91–110.
19
Baluku, M. M., Bantu, E., & Otto, K. (2018). Effect of Locus of Control on Entrepreneurial Attitudes and Self-Employment Intentions: The Moderating Role of Individualism. Journal of Enterprising Culture, 26 (03), 251–283.
20
Blanco, Á. (2011). Applying social cognitive career theory to predict interests and choice goals in statistics among Spanish psychology students. Journal of Vocational Behavior, 78 (1), 49–58.
21
Diegelman, N. M., & Subich, L. M. (2001). Academic and vocational interests as a function of outcome expectancies in social cognitive career theory. Journal of Vocational Behavior, 59 (3), 394–405.
22
Flores, L. Y., Robitschek, C., Celebi, E., Andersen, C., & Hoang, U. (2010). Social cognitive influences on Mexican Americans’ career choices across Holland’s themes. Journal of Vocational Behavior, 76 (2), 198–210.
23
Gafar, M., Yusoff, W. F. W., Kasim, R., & Martin, D. (2015). Attitude to business reality, perceived value creation and subjective norms: How they impact on students of higher learning institutions’ self-employment intentions in Malaysia. Mediterranean Journal of Social Sciences, 6 (5), 186.
24
Rodríguez, C., Inda, M., & Fernández, C. M. (2015). Influence of social cognitive and gender variables on technological academic interest among Spanish high-school students: testing social cognitive career theory. International Journal for Educational and Vocational Guidance, 1-21.
25
Hagger, M. S., & Chatzisarantis, N. L. D. (2006). Self-identity and the theory of planned behaviour: Between- And within-participants analyses. British Journal of Social Psychology, 45 (4), 731–757.
26
Hassan, R. A., & Bakri, M. Z. (2016). Self-efficacy and self-independence in promoting self-employment intention among university students. Journal of Research in Business, Economics and Management, 6 (2), 888-893.
27
Isah UG, Garba AS (2015) Analysis of students’ attitudes towards self-employment intention intertiary institution in Nigeria. Int J Small Bus Entrepreneurship Res 3 (3):1–11.
28
Komendantova, N., Yazdanpanah, M., & Shafiei, R. (2018). Studying young people’ views on deployment of renewable energy sources in Iran through the lenses of Social Cognitive Theory. AIMS Energy, 6 (2), 216–228.
29
Krejcie, R. V, & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30 (3), 607–610.
30
Krueger, N. F., Reilly, M. D., & Carsrud, A. L. (2000). Competing models of entrepreneurial intentions. Journal of business venturing, 15 (5), 411-432.
31
Lent, R. W., Ezeofor, I., Morrison, M. A., Penn, L. T., & Ireland, G. W. (2016). Applying the social cognitive model of career self-management to career exploration and decision-making. Journal of Vocational Behavior, 93, 47–57.
32
Majogoro, K., & Mgabo, M. R. (2012). Self-employment intention among university students: testing Ajzen’s theory of planned behaviour (TPB). International Journal of Physical and Social, 2 (8), 67–84.
33
Malebana, J. (2014). Entrepreneurial intentions of South African rural university students: A test of the theory of planned behaviour. Journal of Economics and Behavioral Studies, 6 (2), 130.
34
Mijoč, J., Stanić, M., & Horvat, J. (2017). Measuring attitudes in the self-employment intention model: methodological considerations. Croatian Operational Research Review, Vol. 7, pp. 333–348.
35
Omidi Najafabadi, M., Zamani, M., & Mirdamadi, M. (2016). Designing a model for entrepreneurial intentions of agricultural students. Journal of Education for Business, 91 (6), 338–346.
36
Otache, I. (2019). Entrepreneurship education and undergraduate students’ self- and paid-employment intentions: A conceptual framework. Education and Training, 61 (1), 46–64.
37
Parastuty, Z., & Bögenhold, D. (2019). Paving the way for self-employment: Does society matter? Sustainability (Switzerland), 11 (3), 747.
38
Sawitri, D. R., Hadiyanto, H., & Hadi, S. P. (2015). Pro-environmental Behavior from a SocialCognitive Theory Perspective. Procedia Environmental Sciences, 23 (December), 27–33.
39
Shan, H., & Shuqi, G. (2010). Research on Entrepreneurial Intention and Ability of Self-Employment for University Students. In D. Mingran & Y. Jianmu (Eds.), Proceedings of the 7th International Conference on Innovation & Management (pp. 1260–1264). Wuhan, China: Wuhan University of Technology Press.
40
Shepherd, D. (2016). Decision Making in Entrepreneurship. In Decision Making in Entrepreneurship.
41
Subhan, M., Zein, M., A., Hakimie Zainal Abidin, M., Ali, S., Amat, S., Yazid Abu Bakar, A. (2018). Reliability of self-employment intentions instrument among international students in Indonesian university. International Journal of Engineering & Technology, Vol. 7, p. 76.
42
Yazdanpanah, M, Rahimi Feyzabad, F., Forouzani, M., Mohammadzadeh, S., & Burton, R. J. F. (2015). Predicting farmers’ water conservation goals and behavior in Iran: A test of social cognitive theory. Land Use Policy, 47, 401–407.
43
Yazdanpanah, M., & Forouzani, M. (2015). Application of the Theory of Planned Behaviour to predict Iranian students' intention to purchase organic food. Journal of Cleaner Production, 107, 342-352.
44
Yazdanpanah, Masoud, Hayati, D., & Zamani, G. H. (2011). Investigating agricultural professionals’intentions and behaviours towards water conservation: using a modified theory of planned behaviour. Environmental Sciences, 9 (1), 1–22.
45
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی آموزشی تولیدکنندگان برتر باغی بر افزایش کارایی باغداران کرمان
هدف کلی این تحقیق واکاوی اثربخشی آموزشی کشاورزان برتر استان کرمان در افزایش تولید و عملکرد، کاهش هزینه در واحد سطح و میزان بهکارگیری فناوریهای نوین درافزایش کمی و کیفی محصولات کشاورزی استان کرمان میباشد. در این از دیدمان استفادهشد. تحقیق حاضر یک پژوهش کمی است که در آن از پرسشنامه ساختارمند بهعنوان ابزار اصلی گردآوری اطلاعات استفاده شد. در کنار آن از مطالعه و مرور اسنادی و کتابخانهای برای گردآوری دادهها استفاده شد. جامعهی آماری تحقیق 4215تن تولیدکنندگان محصولات باغی و 45تن تولیدکنندگان برتر محصولات باغی استان کرمان بود. بر مبنای فرمول کوکران 229 تن از باغداران برآورد شد. برای تعیین روائی پرسشنامه از متخصصان رشته ترویج و برای سنجش پایایی از روش تتای ترتیبی استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 23 و با بهکارگیری آمارههای آمار توصیفی و استنباطی پارامتری و ناپارامتری (تی تست، ضریب همبستگی پیرسون، من ویتنی و ضریب همبستگی اسپیرمن) انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که بهرهبرداران برتر می-توانند در ابعاد مختلف آموزشی اثر بخش و تاثیرگذار باشند. بیشترین تاثیر بهره برداران برتر برافزایش عملکرد و کاهش هزینه ها و در رتبه بعدی بهکارگیری فناوری نوین و کمترین تاثیرگذاری در حفظ محیط زیست و استفاده بهینه از نهادهها میباشد.
https://itvhe.areeo.ac.ir/article_121825_5ef5b418be238d3ace568fa5841f0599.pdf
2020-02-20
20
37
10.22092/jaear.2020.127406.1640
اثر بخشی
تولیدکنندگان برتر
کارایی باغ داران
لادن
شفیعی
lshafie1351@yahoo.com
1
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی استان کرمان
LEAD_AUTHOR
حسین
مرادی
moradi_1345@yahoo.com
2
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان
AUTHOR
آرمان
بخشی جهرمی
armanbakhshijahromi@yahoo.com
3
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی استان فارس
AUTHOR
رستمی، ر. ( .)1282بررسی عوامل مؤثر بر رفتار کشاورزان در حفاظت از آب و خاک، پایاننامه کارشناسیارشد
1
دانشکده ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران.
2
زمانی، ن، و ملک محمدی، ا. ( .)1288رتبهبندی عوامل مؤثر بر اثربخشی طرحهای انتقال یافتههای تحقیقاتی
3
در توسعه منابع انسانی بخش کشاورزی استان فارس. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، شماره،2
4
.112-28 :صص
5
حیاتی، ب و مویدی، ا. ( .)1225اثربخشی برنامههای رادیویی و تلویزیونی کشاورزی از دیدگاه مخاطبین و
6
کارکنان حرفهای سازمان جهاد کشاورزی استان فارس، مجله تحقیقات و فنآوری، دوره ،22شماره ،2صص:
7
حیدری ساربان، د، و رکن الدین، م. ( .)1222بررسی عوامل اجتماعی و اقتصادی مؤثر بر دانش کشاورزان
8
پیرامون مدیریت آب زراعی (مطالعه موردی شهرستان مشکین شهر)، مجله پژوهشهای ترویج و آموزش
9
کشاورزی، شماره -5صص: .111-21
10
اثربخشی آموزشی ...
11
32فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی
12
جنت، س. چیذری، م. و عباسی، س. ( .)1281بررسی تأثیر دانش فنی گاوداران بر کیفیت شیر (مطلعه موردی
13
شهرستان گلپایگان)، مجله ترویج و آموزش کشاورزی، - )1( 5صص: .52-12
14
سلوکی، م. ملک محمد، ا. و چیذری، م. ( .)1225بررسی اثربخشی فعالیتهای آموزشی و ترویجی در ارتفا سطح
15
دانش اعضای تعاونیهای تولید کشاورزی استان کرمان. فصلنامه تعاون، دوره ،21شماره ،5صص: -112
16
عنایتی راد، م. آجیلی، ع. رضایی مقدم، ک.، و بیژنی، م. ( .)1288عوامل مؤثر بر دانش کشاورزان ذرت کار در
17
زمینه کشاورزی پایدار در منطقه شمال غرب، مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد ،4شماره،2
18
غیاثی، ف و حسینی، ج، م. ( .)1281عوامل مؤثر بر اثر بخشی عملکرد کارشناسان ناظر طرح محور گندم در
19
استان قزوین، محله علوم ترویج و اموزش کشاورزی ایران، جلد ،2شماره ،1ص.21
20
مدیریت مزرعه و دستور العمل فنی گندم. ..1282جلد اول: گندم آبی. جزوه منتشر شده توسط مجری طرح
21
گندم، معاونت فنی و اجرایی.
22
محمودی، ا. سلوکی، م. و میثمی، ح. ( .)1225اثربخشی دورههای آموزش کشاورزی، فصلنامه پژوهش مدیریت
23
و آموزش کشاورزی، شماره ،22جلد ،8صص: .21-82
24
مویدی، ا. و عزیزی، ا. ( .)1221اثر تحقیقات مزرعهای بر سطح دانش و مهارت گندمکاران استان سمنان، مجله
25
علوم و فنآوری کشاورزی، شماره ،51صص: .2248-2211
26
Renchie, L. D. & Jones, A. W. (2014). Effectiveness of an SPAT education. Journal of Extension,
27
42 (6):58-97
28
ORIGINAL_ARTICLE
مدل آموزش کارآفرینی سازمانی از دیدگاه مدرسان مرکزهای آموزش جهاد کشاورزی
هدف اصلی این پژوهش" ارائه مدل آموزش کارآفرینی سازمانی در مراکز آموزش جهاد کشاورزی" می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی از نوع پیمایشی به شمار میآید.جامعه آماری این پژوهش شامل 296 نفر از کارشناسان و مدرسان آموزش و کارآفرینی مراکز آموزش جهاد کشاورزی در سال 1398 می باشند،که با در نظر گرفتن حجم جامعه و با توجه به بکارگیری آزمون های معالات ساختاری و نرم افزار AMOS 24 بصورت تمام شماری استفاده شده است. در این پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته 51 گویه ای(برگرفته از پژوهش عزیزی(1389)) استفاده شده که طی آن ابتدا پرسشنامه مذکور در اختیار 5 نفر از خبرگان مراکز آموزش جهاد کشاورزی قرار گرفت و مولفه های اصلی و گویه های مرتبط با هر یک از مولفه ها تایید شد.بر این اساس روایی ابزار پژوهش با توجه به استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و با توجه به بکارگیری خبرگان ، بصورت صوری به تایید رسیده است.جهت تأیید پایایی ابزار پژوهش، پس از اخذ و تأیید روایی ابزار پرسشنامه موجود در اختیار 26 نفر از اعضا جامعه مورد پژوهش قرار گرفت و درنهایت پایایی پرسشنامه نیز از طریق روش آلفای کرونباخ بالاتر از 0.7 محاسبه گردید.نتایج حاصل از اجرای مدل ساختاری نهایی نشان میدهد،بالاترین ضریب مسیر مربوط به مولفه عوامل مدیریتی با ضریب مسیر 0.89 و در جایگاه دوم عوامل فنی با ضریب مسیر 0.87 و در جایگاه سوم رویکردهای آموزشی با ضریب مسیر 0.83 و در جایگاه چهارم محتوای آموزشی با ضریب مسیر 0.81 قرار دارد.
https://itvhe.areeo.ac.ir/article_121801_b20b11b8d43825e1abaf4ba6201f1802.pdf
2020-02-20
38
53
10.22092/jaear.2019.127495.1642
آموزش
کارآفرینی سازمانی
کارآفرینی
مدل
هادی
رزقی شیرسوار
rezghih@yahoo.com
1
گروه مدیریت آموزشی، دانشکده مدیریت، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
مژگان
شاعری
mojganshaeri@yahoo.com
2
دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشکده مدیریت، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
AUTHOR
احمد پورداریانی، محمود ( .)1971کارآفرینی: تعاریف، نظرات و الگوها، تهران، نشر شرکت پردیس، چاپ
1
ایلخانی، مجتبی، لشگرآرا، فرهاد و خداوردیان، مجید رضا ( )1997بررسی مؤلفههای آموزشی مؤثر بر
2
تواناییهای کارآفرینانه دانشجویان آموزشهای علمی کاربردی کشاورزی، پژوهش مدیریت آموزش
3
کشاورزی، دوره ،10شماره ،21تابستان، صص:.11-77
4
ضیاء، بابک و وقارموسوی، مجید ( )1991بررسی تأثیر آموزشهای رسمی کارآفرینی بر شکلگیری قصد
5
کارآفرینانه، فصلنامه توسعه کارآفرینی، دورة ،9شمارة ،1بهار، صص:.117-99
6
عزیزی، بهارک ( )1919طراحی الگوی نظام آموزش کارآفرینی در مرکزهای آموزش علمی – کاربردی
7
کشاورزی ایران، رساله دکتری رشته ترویج وآموزش کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
8
مقیمی، سید محمد و همکاران ( )1997ارائه الگوی آموزش مهارت محور برای توسعه کارآفرینی رسانهای،
9
توسعه کارآفرینی، دورة ،11شماره ،2زمستان ،97صص: .700-211
10
مقیمی، سید محمد و همکاران ( )1997ارائه الگوی آموزش مهارت محور برای توسعه کارآفرینی رسانهای،
11
توسعه کارآفرینی، دوره ،11شماره ،2صص:.700-211
12
Heinonen. J. (2017). Intrapreneurship – risk, change, success, Publications of the Turku School
13
of Economics and Business Administration. (online) http://www.tukkk.fv.pk.
14
Kuratko, Donald & Hodgetts, Rechard (2012). Entrepreneurship: a contemporary approach.
15
Harcourt collage publishers. fifth edition.
16
Magnaye, Cartagena Magnaye (2019) Climate Smart Agriculture Edu-tourism: A Strategy to
17
Sustain Grassroots Pro-biodiversity Entrepreneurship in the Philippines, Cultural Sustainable
18
Tourism, pp: 203-218.
19
NI, Hao (2018) Entrepreneurship Education Matters: Exploring Secondary Vocational School
20
Students’ Entrepreneurial Intention in China, The Asia-Pacific Education Researcher,
21
October 2018, Volume 27, Issue 5, pp: 409–418.
22
مدل آموزش کارآفرینی ...
23
12فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی
24
Nisula, karoliina and pekkola,samuli (2019) ERP based business learning environment as a
25
boundary infrastructure in business learning, Education and Information Technologies,
26
vol:10, issues:3, pp:1-20.
27
Scalfi Eghenter, A. (2018). Organizational Creativity Play and Entrepreneurship. Organization
28
Studies, 1-22.
29
Shah, seyed imad, shahjehan,asad and afsar,bilal (2019) Determinants of Entrepreneurial
30
University Culture Under Unfavorable Conditions: Findings from a Developing Country,
31
Higher Education Policy, June 2019, Volume 32, Issue 2, pp 249–271.
32
Smith, A. B. (20004) Changing External Conditions Require High Levels of Entrepreneurship
33
in Agriculture, ISHS Acta Horticultural 655: XV International Symposium on Horticultural
34
Economics and Management, DOI: 10.17660/ActaHortic. 2004.655.21.
35
Thonberry, Neal E. (2013). Corporate entrepreneurship: teaching managers to be entrepreneurs.
36
Journal of management Development, 22 (1), 18-33.
37
Urban, B. and Chantson, j (2019) Academic entrepreneurship in South Africa: testing for
38
entrepreneurial intentions, The Journal of Technology Transfer, June 2019, Volume 44, Issue
39
3, pp 948–980.
40
Urbano, David and Aparicio, Sebastian and Audretsch, David (2019) Twenty-five years of
41
research on institutions, entrepreneurship, and economic growth: what has been learned?
42
Small Business Economics, June 2019, Volume 53, Issue 1, pp 21–49
43
ORIGINAL_ARTICLE
نقش برنامههای آموزشی-ترویجی در مدیریت ریسک گندمکاران دیم استان کرمانشاه
کشاورزی بخش مهمی از اقتصاد جهان را تشکیل میدهد. این در حالی است که فعالیت در این بخش با ریسکهای فراوانی همراه بوده و مدیریت آن نیازمند توجه جدی است. در همین راستا توجه به نقش برنامههای آموزشی-ترویجی و چگونگی واکنش کشاورزان در برابر انواع ریسک ها بسیار اهمیت دارد. هدف اصلی این پژوهش، ارائه مدل مدیریت ریسک تولید گندم با تأکید بر نقش برنامههای آموزشی-ترویجی به عنوان یکی از عاملهای موثر در مدیریت ریسک در بین تولیدکنندگان گندم دیم استان کرمانشاه میباشد. جامعهی آماری تحقیق 83442 تن بود که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و بهرهگیری از نمونهگیری چند مرحلهای نسبت به انتخاب 383 تن از آنان اقدام شد. ابزار پژوهش، پرسشنامهای بود که روایی محتوایی آن توسط گروهی از متخصصان و پایایی با محاسبه آلفای کرونباخ تایید شد (94/0≥ɑ≥73/0). در تجزیه و تحلیل دادهها و به منظور مدلسازی از نرمافزارهای SPSS و SmartPLS استفاده شد. یافتهها گویای آن بود که بین بهرهمندی از برنامههای آموزشی-ترویجی و آگاهی از منبعهای ریسک رابطه مثبت و معنیداری وجود داشت. همچنین مدل پیشنهادی با توجه به ضریبهای تبیین متغیرهای موجود در مدل، قادر به تبیین 50 درصد از تغییرها در مدیریت ریسک بود. نتایج این پژوهش، بینش جدیدی به محققان، عاملهای ترویج و کشاورزان ارائه میدهد تا با گسترش سطح همکاری های خود، در طراحی راهبردهای مناسب مدیریت ریسک اقدام کنند.
https://itvhe.areeo.ac.ir/article_121830_cebb79ccd574af127a189e3ac61e0c5c.pdf
2020-02-20
54
68
10.22092/jaear.2020.127680.1648
ریسک
برنامه های آموزشی- ترویجی
راهبردهای رفتاری
زهرا
رنجبر
zahra.ranjbar@modares.ac.ir
1
گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
محمد
چیذری
mchizari2002@yahoo.com
2
گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشکده کشاورزی ،دانشگاه تربیت مدرس
AUTHOR
حسن
صدیقی
sadigh_h@modares.ac.ir
3
دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
AUTHOR
همایون
فرهادیان
h.farhadian@modares.ac.ir
4
گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
AUTHOR
آمارنامه کشاورزی (1397). آمارنامه کشاورزی سال زراعی 96-95، جلد اول:محصولات زراعی. تهران: وزارت جهادکشاورزی، معاونت برنامهریزی و اقتصادی، مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات.
1
تیرایی یاری، ن. (1381). بررسی عوامل شخصیتی مؤثر بر خطرپذیریگرایی در پذیرش طرح بیمه محصولات کشاورزی توسط بهرهبرداران استان خوزستان. پایاننامه کارشناسیارشد، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس.
2
حیدری، م. (1385). ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺧﺴﺎرات ﺑﻼﻳـﺎی ﺟـﻮی و اﻗﻠﻴﻤـﻲ را ﻛـﺎﻫﺶ داد؟ ویژه نامه هفته بلایای طبیعی وزارت راه و ترابری، سازمان هواشناسی کشور، اداره کل هواشناسی استان کرمانشاه، شماره ویژه، صص 31-23.
3
رنجبر، ز. و کرمی، ع. (1392). برنامههای آموزشی-ترویجی و رابطه آن با میزان پایداری نظامهای زراعی (مورد مطالعه: گندمکاران شهرستان کرمانشاه). فصلنامه علمی-پژوهشی علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، جلد9/شماره1، 1392، صص 14-1.
4
زاهدی مازندرانی، م. ج. (؟). مسائل نظری و شاخصهای علمی قشربندی اجتماعی در جامعه روستایی. فصلنامه اقتصاد کشاورزی و توسعه. سال دوم شماره5. صص 176-160.
5
گراوندی، ش. و علی بیگی، ا. ح. (1391). شناسایی عوامل مؤثر بر واکنش رفتاری کشاورزان ذرت کار شهرستان کرمانشاه در برابر خطرپذیری تولید. مجله اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران. 43 (2)، صص300-293.
6
لشکرآرا، ف. و حسینی، س. م. (1384). نقش رهیافتهای تلفیقی «مدارس مزرعه کشاورز» و «ترویج نوآوریهای کشاورز» (FFS-PFI) در اشاعه نوآوریها در بستر توسعه پایدار کشاورزی. فصلنامه علمی-پژوهشی روستا و توسعه، سال هشتم، شماره 3، صص 134-105.
7
منصوری، ع. ا. (1394). خسارت 10 هزار میلیارد ریالی سرمازدگی و خشکسالی به کشاورزی کرمانشاه. مصاحبه رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان کرمانشاه با خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا).
8
نوراله نوری وندی، آ. (1396). نقش برنامههای آموزشی و ترویجی در کاهش کاربرد آلایندههای زیست محیطی در کشت سبزی و صیفی شهرستان شوشتر. فصلنامه علمی-پژوهشی پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، شماره 43، صص 72-58.
9
یعقوبی، ا.، چیذری، م.، فعلی، س. و پزشکی راد، غ. (1389). عوامل مؤثر بر مدیریت خطرپذیری در بین کشاورزان گندم کار شهرستان تفرش. فصلنامه علمی-پژوهشی علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، 6 (1).
10
Abebe, G. K., Bijman, J., Pascucci, S., and Omta, O. (2013). Adoption of improved potato varieties in Ethiopia: The role of agricultural knowledge and innovation system and smallholder farmers’ quality assessment. Agricultural Systems, (122): 22–32.
11
Aimin, H. (2010). Uncertainty, Risk Aversion and Risk Management in Agriculture. International Conference on Agricultural Risk and Food Security. Agriculture and Agricultural Science Procedia: 152–156.
12
Anderson, K. B. and Mapp, H. P. (1996). Risk management programs in Extension. Journal of Resource Economiccs, 21 (1): 31-38.
13
Anto´n, J., Cattaneo, A., Kimura, Sh., and Lankoski, J. (2013). Agricultural risk management policies under climate uncertainty. Global Environmental Change, (23): 1726–1736.
14
Carrer, M. J., Meirelles, H., Filho, D., Otávio, M., Batalha and Rossi, F. R. (2015). Farm Management Information Systems (FMIS) and technical efficiency: An analysis of citrus farms in Brazil. Computers and Electronics in Agriculture, (119): 105–111.
15
Fraisse, C. W., Breuer, N. E., Zierden, D. Bellow, J. G., Paz, J., Cabrera, V. E., Garcia y Garcia, A., Ingram, K. T., Hatch, U., Hoogenboom, G., Jones, J. W., and Brien, J. J. (2006). AgClimate: A climate forecast information system for agricultural risk management in the southeastern USA. Computers and Electronics in Agriculture, (53): 13–27.
16
Gomez-Limon, J. A., Riesgo, L., and Arriaza B. M. (2002). "Agricultural Risk Aversion Revisited: A Multicriteria Decision-Making Approach," 2002 International Congress, August 28-31, 2002, Zaragoza, Spain 24827, European Association of Agricultural Economists.
17
Hashemi, M., Hosseini, M. and Damalas. C. A. (2009). Farmers’ competence and training needs on pest management practices: Participation in extension workshops. Crop Protection, (28): 934–939.
18
Irwin, A., and Poots, J. (2015). The human factor in agriculture: An interview study to identify farmers’ non-technical skills. Safety Science, (74): 114–121.
19
Jain, R. C. A., and Parshad, M. (2012). Working Group on Risk Management in Agriculture for XI Five Year Plan (2007 – 2012). Government of India Planning Commission, New Delhi. 1-129.
20
Jankelova, N., Masar, D., and Moricova, S. (2017). Risk factors in the agriculture sector. Agric. Econ. – Czech, 63 (6): 247–258.
21
Janowicz-Lomott, M. and Łyskawa, K. (2014). The new instruments of risk management in agriculture in the European Union. Procedia Economics and Finance 9 (2014): 321– 330.
22
Kahan, D. (2008). Managing risk in farming/ farm management extension guide. Rural Infrastructure and Agro-Industries Division Food and Agriculture organization of the United Nations Vialedelle Terme dicaracalla. Rome, Italy. (153): 38-75.
23
Kapoor, S. and Ojha, R. K. (2006). Vulnerability in rural areas: potential demand for microinsurance. International Journal of Rural Management, 2 (1): 64-83.
24
Kay, R., Edwards, W. M., and Duffy, P. A. (2004). Farm manegement. Fifth edition. Published by Mc Graw-Hill, Americas, New York. 239-258.
25
Kgakatsi, I. B. and Rautenbach, C. J. W. (2014). The contribution of seasonal climate forecasts to the management of agricultural disaster-risk in South Africa. International Journal of Disaster Risk Reduction (8): 100–113.
26
Marine, S. C., Martin, D., Adalja, A., Mathew, S., Everts, K. L. (2016). Effect of market channel, farm scale, and years in production on mid-Atlantic vegetable producers' knowledge and implementation of Good Agricultural Practices. Food Control, (59): 128-138.
27
Mase, A. S., Cho, h., and Prokopy, L. S. (2015). Enhancing the Social Amplification of Risk Framework (SARF) by exploring trust, the availability heuristic, and agricultural advisors' belief in climate change. Journal of Environmental Psychology, (41): 166-176.
28
Menapace, L., Colson, G., and Raffaelli, R. (2015). Climate change beliefs and perceptions of agricultural risks: An application of the exchangeability method. Global Environmental Change, (35): 70–81.
29
Mokotjo, W. and Kalusopa, T. (2010). Evaluation of the Agricultural Information Service (AIS) in Lesotho. International Journal of Information Management, (30): 350–356.
30
Ortiz, O. (2006). Evolution of agricultural extension and information dissemination in Peru: An historical perspective focusing on potato-related pest control. Agriculture and Human Values (23): 477-489.
31
Ramaswami, B. Ravi, Sh. and Chopra, S. D. (2003). Risk Management in Agriculture. Indian Statistical Institute, Delhi. Planning Unit. Discussion Paper in Economics 03-08.
32
Shannon, H., and Motha, R. P. (2015). Managing weather and climate risks to agriculture in North America, Central America and the Caribbean. WeatherandClimateExtremes, (10): 50–56.
33
Shortreed, J., Hicks, J. and Craig, L. (2003). Basic framework for risk management, The Ontario ministry of the environment Network for Environmental risk management (NERM). 7: 74.
34
Snapp S. S. (2004). Innovations in extension from Malawi. HortTechnology, (14): 8–13.
35
Sulewski, P., and& Kłoczko-Gajewska, A. (2014). Farmers’ risk perception, risk aversion and strategies to cope with production risk: an empirical study from Poland. Studies in Agricultural Economics, (116): 140-147.
36
Thomas, R. J. (2008). Opportunities to reduce the vulnerability of dryland farmers in Central and West Asia and North Africa to climate change. Journal of Agriculture Ecosystems & Environment, (126): 36-45.
37
Uddin, M. N., Bokelmann, W., and Entsminger, J. S. (2104). Factors Affecting Farmers’ Adaptation Strategies to Environmental Degradation and Climate Change Effects: A Farm Level Study in Bangladesh. Climate, (2): 223-241.
38
Ullah, R., Shivakoti, G. P., and Ali, GH. (2015). Factors effecting farmers’ risk attitude and risk perceptions: The case of Khyber Pakhtunkhwa, Pakistan. International Journal of Disaster Risk Reduction (13): 151–157.
39
Wapet, S., Chandtrapatya, S. and Buranatanung, N. (2005). Factors Affecting the Adoption and Non-adoption of Sloping Land Conservation Farming Practices by Small-scale Farmers in Thailand.
40
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر قابلیت فرهنگی بر سرمایه فرهنگی دانشجویان کشاورزی دانشگاه زنجان
با توجه به دگرگونیهای سریع در این قرن، نظام آموزش کشاورزی، علاوه بر جنبههای آموزشی و تخصصی بایستی دانشجویان و سایر ذینفعان را در راستای دستیابی به مهارتها و قابلیتهای فرهنگی و اجتماعی یاری نماید. بنابراین، هدف این تحقیق کاربردی ، تحلیل اثر قابلیت فرهنگی بر سرمایه فرهنگی دانشجویان کشاورزی دانشگاه زنجان بود. این تحقیق کمی به لحاظ گردآوری و تحلیل داده ها، میدانی و از نظر امکان و توان کنترل متغیرها، علی - ارتباطی است. جامعه آماری تحقیق 1023 تن از دانشجویان رشته کشاورزی دانشگاه زنجان در سال تحصیلی 98-1397 بودند (1023N=). حجم نمونه با توجه به جدول کرجسی- مورگان 284 نفر به دست آمد (284n=). برای نمونهگیری از روش طبقهای تناسبی استفاده شد. روایی شکلی و محتوایی پرسشنامه از طریق چند تن از متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی تایید شد. پایایی پرسشنامه از طریق محاسبه ضریبهای تتای ترتیبی بین 74/0تا 94/0 و پایایی ترکیبی بین 72/0 و 97/0 تعیین شد. برای پردازش دادهها از نرمافزار SPSS و روش مدل-سازی معادلات ساختاری در نرم افزار AMOS استفاده شد. یافتههای آمار توصیفی نشان داد میزان قابلیت فرهنگی دانشجویان مورد بررسی در سطح متوسط (18/3 از 5) و سرمایهی فرهنگی آنان پایینتر از سطح متوسط (85/2 از 5) است. یافتههای مدل ساختاری نشان داد که به نظر دانشجویان، متغیر قابلیت فرهنگی بر متغیر سرمایهی فرهنگی، اثر مثبت و معنیداری دارد. همچنین مولفههای هوش و مهارت فرهنگی بر سرمایهی فرهنگی دانشجویان اثر مثبت و معنیداری دارند و متغیر قابلیت فرهنگی توان تبیین 28 درصد از تغییرات سرمایه فرهنگی دانشجویان را دارد.
https://itvhe.areeo.ac.ir/article_121831_287cc199babb181f2b9e8ceabca534c2.pdf
2020-02-20
69
82
10.22092/jaear.2020.128233.1662
قابلیت فرهنگی
سرمایه فرهنگی
دانشجویان
آموزش عالی کشاورزی
امیر
نعیمی
eng.anaeimi@gmail.com
1
استادیار گروه ترویج، ارتباطات و توسعه روستایی دانشگاه زنجان
LEAD_AUTHOR
بهزاد
رنجبر
behzad.ranjbar@znu.ac.ir
2
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه ترویج، ارتباطات و توسعه روستایی دانشگاه زنجان
AUTHOR
فرنوش
نهاوندیان
f.nahavandian@znu.ac.ir
3
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه ترویج، ارتباطات و توسعه روستایی دانشگاه زنجان
AUTHOR
ابراهیمی، ق.، جان علیزاده چوب بستی، ح.، و رازقی مله، ه. ( .)1185بررسی تأثیر سرمایه فرهنگی بر اعتماد
1
اجتماعی (مطالعه موردی: شهروندان 19سال و بالاتر شهر تهران). فصلنامه مطالعات جامعه شناختی جوانان،
2
.25-22 ،)21( 1
3
شماره ،15زمستان 5318
4
فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی 01
5
بابایی فرد، ا.، و حیدریان، ا. ( .)1182بررسی تأثیر سرمایه فرهنگی بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان. دو فصلنامه
6
علوم اجتماعی، .111-122 ،)1( 11
7
پاپ زن، ع. ح.، علی آبادی، و.، صی محمدی، س.، و قربانی پیرعلی دهی، ف. ( .)1181تأثیر مؤلفههای هوش
8
فرهنگی بر رفتار کارآفرینانه دانشجویان کشاورزی دانشگاه رازی. فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش
9
.111-129 ،)28( 1 ،کشاورزی
10
تمنا، س.، و صمدی، سمیه ( .)1185رابطه سرمایه فرهنگی و سرمایه اجتماعی با میزان آگاهی دانشجویان از
11
فرهنگ دانشگاهی. فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، .88-121 ،)1( 22
12
حجازی، ی.، و مشهدی، م. ( .)1191تأثیر آموزشهای عالی کشاورزی بر توسعه عمومی دانش آموختگان. علوم
13
ترویج و آموزش کشاورزی ایران، .21-22 ،)1( 1
14
حیدری گرجی، خ.، و جباری، ن. ( .)1181بررسی رابطه سرمایه فرهنگی با میزان کاربست راهبردهای مطالعه
15
و یادگیری دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گرگان. مجله راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی، ،)2( 1
16
درینی، و. م.، و نامدارجویمی، ا. ( .)1181بررسی ارتباط تعامل بین فرهنگی با صلاحیت بین فرهنگی با رویکرد
17
معادلات ساختاری (موردمطالعه، دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان). فصلنامه مطالعات میان
18
.11-58 ،)12( 1 ،فرهنگی
19
راد، ف.، امین مظفری، ف.، و سلمان زاده مظلومی، ف. ( .)1182بررسی رابطه سرمایه فرهنگی با هوش فرهنگی
20
مدیران دبیرستانهای تبریز. مطالعات جامعه شناسی، .118-111 ،)11( 2
21
رحیمی، ث.، و محمدزاده، ج. ( .)1185مسئولیت نهادهای علمی و دانشگاهها در مواجهه با چالشهای معاصر.
22
فصلنامه حبل المتین، .12-28 ،)15( 5
23
رستگارخالد، ا.، و نسبپور، ح. ض. ( .)1182بررسی تأثیر سرمایههای در دسترس جوانان بر هویت شغلی آنها.
24
دو فصلنامه علمی – پژوهشی دانشگاه شاهد، .15-12 ،)25( 1
25
سپهر نیا، ر.، دلاور، ع.، و صالحی امیری، س. ر. ( .)1182رابطه آموزش با ارتقا سرمایه فرهنگی در ایران. فصلنامه
26
روانشناسی تربیتی، .1-29 ،)19( 11
27
سعید سلطانی، ب.، علیزاده اقدم، م. ب.، و کوهی، ک. ( .)1181ارتباط سرمایۀ فرهنگی با مدیریت بدن در میان
28
دانشجویان دانشگاه تبریز. رفاه اجتماعی، .191-225 ،)1( 21
29
شربتیان، م. ح. و اسکندری، ز. ( .)1182تحلیل جامعه شناختی شاخصهای سرمایه فرهنگی و عوامل مؤثر بر
30
آن مطالعه موردی: دانشجویان دختر دانشگاههای پیام نور و آزاد اسلامی قاین. فصلنامه مطالعات فرهنگی-
31
اجتماعی خراسان، .51-92 ،)2( 12
32
شریف زاده، ا.، و عبدالله زاده، غ. ح. ( .)1181بررسی قابلیتهای فرهنگی دانشجویان کشاورزی. فرهنگ در
33
دانشگاه اسلامی، .21-19 ،)12( 2
34
شیخ الاسلامی، ع.، و خلیجی، م. ع. ( .)1182ارزیابی قابلیتهای اجتماعی- فرهنگی در محلات شهر تهران
35
نمونه موردی محلات منطقه 22با استفاده از روش .Electreفصلنامه جغرافیایی چشم انداز زاگرس، 5
36
.15-98 ،)11(
37
عالیپور، ع.، و عنایتی، ت. ( .)1185طراحی مدل شرکتهای زایشی پژوهشی با هدف توسعه سرمایه اجتماعی
38
در دانشگاهها. مدیریت سرمایه اجتماعی، .1-21 ،)1( 1
39
فیروزجائیان، ع. ا.، شارعپور، م.، و فرزام، ن. ( .)1185بررسی جامعه شناختی تأثیر سرمایه فرهنگی بر ارتباطات
40
بین فردی با تأکید بر مدارای اجتماعی. مطالعات فرهنگ-ارتباطات، .1-11 ،)15( 11
41
تأثیر قابلیت فرهنگی ...
42
87فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی
43
قاسمی، ی. م.، و نامدار جویمی، ا. ( .)1181بررسی رابطه سرمایه فرهنگی و سرمایه نمادین فرهنگی (مطالعه
44
موردی: دانشجویان دانشگاه دولتی ایلام). فصلنامه فرهنگ ایلام، 22( 15و.1-21 ،)25
45
کریمی، ح.، زارعی، ر.، و ولی زاده، ن. ( .)1181اثر هوش هیجانی، هوش معنوی و سلامت روان بر کاهش
46
افسردگی تحصیلی و افزایش عملکرد تحصیلی دانشجویان کشاورزی. فصلنامه مدیریت پژوهش آموزش
47
.155-118 ،)21( 12 ،کشاورزی
48
کریمیان، ز.، و احمدوند، ع. م. ( .)1181جامعه اطلاعاتی، هویت فرهنگی و رسالت دانشگاهها. فصلنامه تحقیقات
49
فرهنگی، .21-11 ،)1( 5
50
موسوی چلک، ا.، حسینی، ا.، وپور بخشیان، ع. ( .)1182تأثیر هوش فرهنگی بر سرمایه اجتماعی دانشجویان
51
(مطالعه موردی: دانشگاه پیام نور و مرکز رامسر). نوآوریهای مدیریت آموزشی، .11-91 ،)2( 12
52
نصرآبادی، م.، جعفرپور برزکی، م.، و پروری آرانی، ز. ( .)1181عوامل مؤثر بر سرمایه فرهنگی کارکنان در
53
شهرستانهای کاشان و آران و بیدگل. مطالعات فرهنگی و ارتباطات، .121-112 ،)21( 9
54
نوغانی، م. ( .)1191تأثیر نابرابری سرمایه فرهنگی بر موفقیت تحصیلی دانش آموزان پیش دانشگاهی در
55
دستیابی به آموزش عالی. تعلیم و تربیت، .11-121 ،)1( 21
56
نیازی، م.، و نصرآبادی، م. ( .)1191تبیین جامعه شناختی رابطه سرمایه فرهنگی خانواده با هویت اجتماعی
57
جوانان. فصلنامه مطالعات ملی، .55-92 ،)1( 9
58
نیستانی، م. ر. و رامشگر، ر. ( .)1182نقش فعالیتهای فرهنگی دانشگاهها در توسعه فرهنگی جامعه. پژوهشگاه
59
علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، شماره 121-118 ،11
60
یزدان پناه، ر.، بهیان، ش.، و جهانبخش، ا. ( .)1181بررسی جامعه شناختی تأثیر سرمایه فرهنگی و ابعاد آن بر
61
مقبولیت اجتماعی (موردمطالعه: شهر تهران). مطالعات فرهنگ-ارتباطات، .1-22 ،)22( 18
62
Andersen, I. G., & Jager, M. M. (2015). Cultural capital in context: Heterogeneous returns to
63
cultural capital across schooling environments. Social Science Research, 50, 177-188.
64
Ang, S., & Van Dyne, L. (2008). Handbook of Cultural Intelligence: Theory. Measurement and
65
Application. New York: Routledge.
66
Ang, S., Rockstuhl, T., & Tan, M. L. (2015). Cultural intelligence and competencies. International
67
encyclopedia of social & behavioral sciences, 433-439.
68
Aschaffenburg, K., & Maas, I. (1997). Cultural and educational careers: The dynamics of social
69
reproduction. American sociological review, 62, 573-587.
70
Bourdieu, P. (2011). The forms of capital. In: Sadovnik A. (ed.) Sociology of Education: A
71
Critical Reader. 2nd edition. New York: Routledg.
72
Cheadle, J. E. (2008). Educational investment, family context, and children's math and reading
73
growth from kindergarten through the third grade. Sociology of Education, 81 (1), 1-31.
74
De Graaf, N. D., De Graaf, P. M., & Kraaykamp, G. (2000). Parental cultural capital and
75
educational attainment in the Netherlands: A refinement of the cultural capital perspective.
76
Sociology of education, 73 (2), 92-111.
77
Dumais, S. A. (2002). Cultural capital, gender, and school success: The role of habitus. Sociology
78
of education, 75 (1), 44-68.
79
Earley, P. C., & Ang, S. (2003). Cultural intelligence: Individual interactions across cultures.
80
Stanford University Press.
81
Gangadharappa, N. R., Acker, D. G., Chengappa, P. G., Ganesamoorthi, S., Kumar, S., Sajeev,
82
M. V., & Shen, D. (2007). Social capital and ability to change among Indian farmers. Paper
83
شماره ،15زمستان 5318
84
فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی 85
85
presented at the AIAEE: Proceedings of the 23rd Annual Meeting, May 20-24th, Polson,
86
Giorgetti, F. M., Campbell, C., & Arsalan, A. (2017). Culture and education: looking back to
87
culture through education. International Journal of the History of Education, 53 (1,2), 1-6.
88
Henderson, S., Horne, M., Hills, R., & Kendall, E. (2018). Cultural competence in healthcare in
89
the community: a concept analysis. Health & social care in the community, 26 (4), 590-603.
90
Jager, M. M. (2011). Does cultural capital really affect academic achievement? New evidence
91
from combined sibling and panel data. Sociology of education, 84 (4), 281-298.
92
Jaeger, M. M., & Mollegaard, S. (2017). Cultural capital, teacher bias, and educational success:
93
New evidence from monozygotic twins. Social Science Research, 65, 130-144.
94
Jones, M. E., Cason, C. L., & Bond, M. L. (2004). Cultural attitudes, knowledge, and skills of a
95
health workforce. Journal of Transcultural Nursing, 15 (4), 283-290.
96
Kamorski, M. W. (2006). A study of the need for cross-cultural capability development in the
97
members of the United States military. London: Waterstones.
98
Molla, T., & Pham, L. (2019). Capital, capability and educational justice. Policy futures in
99
education, 17 (5), 575-581.
100
Onifade, F. N., & Bridges, L. (2018). Sister library cooperation: Inspiring cross-cultural capability
101
for librarians. IFLA journal, 44 (1), 44-55.
102
Peterson, B. (2004). Cultural Intelligence: a Guide to Working with People from Other Cultures .
103
Yarmouth, ME: Intercultural Press.
104
Segal, N., Kancewicz-Hoffman, N., & Landfester, U. (2013). Cultural literacy in Europe today.
105
European Science Foundation, Science Policy Briefing, 1-16.
106
Storberg, J. (2002). The evolution of capital theory: A critique of a theory of social capital and
107
implications for HRD. Human Resource Development Review, 1 (4), 468-499.
108
Sullivan, A. (2001). Cultural capital and educational attainment. Sociology, 35 (4), 893-912.
109
West, R., Wrigley, S., Mills, K., Taylor, K., Rowland, D., & Creedy, D. K. (2017). Development
110
of a First Peoples-led cultural capability measurement tool: A pilot study with midwifery
111
students. Women and Birth, 30 (3), 236-244.
112
Woods M. D. (2004). Cultivating cultural competence in agricultural education through
113
community-based service-learning. Journal of Agricultural Education, 45 (1), 1020.
114
Zumbo, B. D., Gadermann, A. M., & Zeisser, C. (2007). Ordinal versions of coefficients alpha
115
and theta for likert rating scales. Jouranl of Modern Applied Statistical Methods, 6, 21-29
116
ORIGINAL_ARTICLE
نیازسنجی آموزشی دورههای مهارتآموزی کشاورزی ارگانیک برای بهرهبرداران استان بوشهر
کشاورزی ارگانیک نوعی کشاورزی پایدار است که هدف آن ایجاد سیستم های تولیدی کشاورزی یکپارچه، نظام یافته و انسانی است که تضادی با منافع زیست محیطی و اقتصادی نداشته باشد. بدین منظور برگزاری دوره های آموزشی مرتبط با شیوه های کشاورزی ارگانیک در معرفی و تسهیل فرآیند پذیرش و ترویج بکارگیری این نوع کشاورزی توسط بهره برداران امری تأثیرگذار است. اولین گام در طراحی هر برنامه، شناسایی نیازهاست. از این رو هدف کلی پژوهش، نیازسنجی آموزشی کشاورزان استان بوشهر برای اجرا و توسعه کشاورزی ارگانیک می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل سه گروه شامل (1) کل کشاورزان استان در زمینههای زراعت و باغبانی (24345 نفر)، (2) کارشناسان و مدیران بخش اجرایی کشاورزی (359 نفر) و (3) متخصصین کشاورزی استان شامل اساتید و اعضاء هیأت علمی دانشکده کشاورزی استان و مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر (120 نفر) هستند. با توجه به حجم جامعه آماری و استفاده از جدول تعیین حجم مورگان، 200 کشاورز، 90 نفر کارشناس و مدیر اجرایی و 30 نفر از متخصصین به عنوان نمونه های موردمطالعه به طور تصادفی انتخاب شدند. پژوهش حاضر با استفاده از پیمایش و ابزار پرسشنامه در بخش کمی و همچنین مصاحبه های متمرکز بر گروه و تحلیل محتوا در بخش کیفی انجام گرفت. روایی صوری و پایایی پرسشنامه از طریق گروهی از متخصصان کشاورزی و اجرای یک مطالعه راهنما خارج از نمونه اصلی موردتأیید قرار گرفت. طبق یافته های بخش کیفی، 32 نیاز آموزشی برای کشاورزی ارگانیک استخراج گردیده و اولویت بندی شد. در بخش کمی نیز "میزان اهمیت فعالیتهای ارگانیک"، "میزان دانش کشاورزان در خصوص فعالیتها" و"میزان بکارگیری فعالیتها توسط کشاورزان" موردسنجش قرار گرفت. در پایان، پیشنهادهای کاربردی به هدف ارتقای سطح دانش و مهارتهای کشاورزان استان برای اجرا و توسعه کشاورزی ارگانیک، و کاهش موانع و مشکلات آن ارائه شده است.
https://itvhe.areeo.ac.ir/article_121833_7fcb9c9eb38c31645c4ca56dbf241765.pdf
2020-02-20
83
108
10.22092/jaear.2020.128818.1675
کشاورزی ارگانیک
کشاورزان
نیازسنجی آموزشی
دانش
مهارت
نوذر
منفرد
monfared_n@yahoo.com
1
استاد مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر.
AUTHOR
مهسا
فاطمی
mahsafatemi@shirazu.ac.ir
2
استادیاربخش ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه شیراز.
LEAD_AUTHOR
کورش
رضائی مقدم
dr.rezaeimoghaddam@gmail.com
3
دانشیاربخش ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه شیراز.
AUTHOR
شهرام
مقدس فریمانی
shmfarimani@yahoo.com
4
عضو هیات علمی مؤسسه آموزش و ترویج کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی.
AUTHOR
پرویز
بیات
parvizbayat@gmail.com
5
استادیار مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران
AUTHOR
مهناز
امیر امینی خلف لو
mamini_ir@yahoo.com
6
مربی آموزشی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران
AUTHOR
اسدی، ع.، و نادری مهدیی، ک. (1388). کشاورزی پایدار. تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور.
1
پورسعید، ع.، اشراقی سامانی، ر.، فتحی، ا.، و شرفی راد، م. (1392). بررسی دانش کارشناسان جهاد کشاورزی نسبت به کشاورزی ارگانیک. مجله تحقیقات نظام سلامت، 9 (3):331-320.
2
چایچی، ب. (1388). کشاورزی ارگانیک خاک سالم، گیاه سالم، انسان سالم. دام و کشت و صنعت، 117: 50-49.
3
حاجی میررحیمی، س. د.، و زمانی، غ. (1381). تدوین الگویی برای سنجش نیازهای آموزشی- حرفهای مروجین کشاورزی دراستان فارس. مجله علوم کشاورزی ایران، جلد32، شماره2، ص254-241.
4
دهقانیان، س. کوچکی، ع. و کلاهی اهری، ع. (1375). اقتصاد اکولوژیکی، اقتصاد کشاورزی ارگانیک. مشهد: انتشارات جهاد دانشگاهی.
5
دهقانیان، س.، کوچکی، ع.، و کلاهی اهری، ع. (1375). اقتصاد بوم شناختی و اقتصاد کشاورزی ارگانیک. مشهد: انتشارات جهاد دانشگاهی، صص 15-14.
6
دین پناه، غ. ر.، و اخوان، ا. (1393). عوامل مؤثر بر دانش کشاورزی ارگانیک در بین گلخانه کاران شهرستان ورامین. پژوهشهای ترویج و آموزش کشاورزی، 7 (1):122-101.
7
سلطانخانی، الف. (1389). کشاورزی ارگانیک و نقش آن در ایجاد امنیت غذایی. فصلنامه شیرین بیان، (16): 34.
8
عباسپور، ع. (1382). مدیریت منابع انسانی پیشرفته (رویکردها، فرایندها و کارکردها)، تهران: انتشارات سمت.
9
فاطمی، م.، و شاه ولی، م. (1392). تبیین نظام ارتباطات و اطلاعرسانی ترویج کشاورزی ارگانیک بر مبنای حکمت توحیدی. مدرس علوم انسانی- برنامهریزی و آمایش فضا، 17 (4)، 129-155.
10
قدیمی، س.، شعبانعلی فمی، ح.، و اسدی، ا. (1391). بررسی عوامل مؤثر بر نگرش کشاورزان نسبت به کشاورزی ارگانیک (مطالعه موردی: شهرستان فرید). پژوهشهای ترویج و آموزش کشاورزی، 5 (4)، 69-80.
11
کوچکی، ع. نخ فروش، ع. و ظریف کتابی، ح. (1376). کشاورزی ارگانیک. مشهد: انتشارات جهاد دانشگاهی.
12
ملک سعیدی، ح.، رضایی مقدم، ک.، و آجیلی، ع. (1389). مطالعه دانش کارشناسان جهاد کشاورزی استان فارس در زمینه کشاورزی ارگانیک. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، 6 (2): 61-49.
13
نصر اصفهانی، ا.، و میرفندرسکی، س. (1385). کشاورزی ارگانیک گسترش مییابد. سرزمین سبز، تهران، ش42، صص 14-12.
14
ORIGINAL_ARTICLE
نقش حمایت دانشگاهی در شکلگیری قصد کارآفرینانه دانشجویان کارشناسی کشاورزی: مقایسه دو دانشگاه بوعلیسینا همدان و سمنگان افغانستان
برای درک بهتر قصد و رفتار کارآفرینانه، عوامل محیطی باید مد نظر قرار گیرند؛ اما در ادبیات تحقیق تاثیر این عوامل بر رفتار فردی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش، بر پایهی نظریهی رفتار برنامهریزی شده، رابطه حمایت دانشگاهی با قصد کارآفرینانه دانشجویان کشاورزی در دو کشور همسایه و فارسی زبان ایران و افغانستان بررسی شد. جامعه مورد مطالعه شامل 1250 دانشجوی کارشناسی کشاورزی در دانشگاه بوعلی سینا (650 تن) و دانشگاه سمنگان افغانستان (600 تن) بود که با استفاده از جدول بارتلت و روش نمونهگیری تصادفی طبقهای با انتساب متناسب، 452 تن از آنها (231 نفر از دانشگاه بوعلی سینا در ایران و 221 نفر از دانشگاه سمنگان در افغانستان) برگزیده شدند و دادههای مطالعه با استفاده از پرسشنامه استاندارد شده از آنها گردآوری شد. روایی شکلی پرسشنامه با نظر اعضای هیأت علمی دانشگاه بوعلی سینا تأیید شد. پایایی ابزار پژوهش نیز با استفاده از محاسبه آلفای کرونباخ برای مقیاسهای اصلی پرسشنامه (در دامنه بین 81/0تا 92/0) ارزیابی و تایید شد. دادههای پژوهش با استفاده از مدلیابی معادلههای ساختاری و روش حداقل مربع جزیی تحلیل شد. نتایج نشان داد که حمایت دانشگاهی رابطه مثبت و معنیداری با نگرش و کنترل رفتار درک شده دارد و از سوی دیگر، نگرش و کنترل رفتار درک شده هر دو به طور مثبتی بر قصد کارآفرینانه تاثیر دارند. نتایج این مطالعه به درک تاثیر حمایت دانشگاهی بر قصد کارآفرینانه و پیشآیندهای آن در دو کشور فارسی زبان و در حال توسعه کمک میکند. نتایج همچنین نشان میدهند که اهمیت نسبی عوامل انگیزشی (یعنی نگرش، هنجارهای ذهنی و کنترل رفتاری درک شده) و پیشایند آنها (یعنی حمایت دانشگاهی) در دو کشور بسیار شبیه هستند و از کاربرد موفق نظریه رفتار برنامهریزی شده در پیش بینی قصد کارآفرینانه در کشورهای غیرغربی حمایت میکنند.
https://itvhe.areeo.ac.ir/article_121824_6171a1c4e35610efcf4d1c999459c9df.pdf
2020-02-20
108
125
10.22092/jaear.2020.341247.1679
قصد کارآفرینانه
نظریه رفتار برنامهریزی شده
حمایت دانشگاهی درک شده
دانشجویان کشاورزی
سعید
کریمی
skarimi@basu.ac.ir
1
استادیارگروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا
LEAD_AUTHOR
فاطمه
سپهوند
sepahvandfatemeh1365a@gmail.com
2
دانشجوی دکتری توسعه کشاورزی، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه بوعلیسینا.
AUTHOR
احمد سلمان
مکریت
amakreet@yahoo.com
3
دانشجوی کارشناسی ارشد نوآوری و کارآفرینی کشاورزی، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه بوعلیسینا.
AUTHOR
کریمی، سعید. (1394). بررسی آثار مستقیم، غیرمستقیم و تعدیلی محیط نهادی بر قصد کارآفرینانة دانشجویان کشاورزی. فصلنامه علمی پژوهشی توسعه کارآفرینی, 8 (2), 371-390.
1
کریمی، سعید؛ ملامیرزایی، فرشید و موحدی (1395). تأثیر آموزش کارآفرینی و سودمندی آن بر قصد کارآفرینانهی دانشجویان کشاورزی دانشگا ههای غرب کشور. فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، 8 (38)، 65-51.
2
کریمی، سعید. (1395). بررسی نقش هوش هیجانی در توسعه قصد کارآفرینانه دانشجویان کشاورزی (مطالعه موردی: دانشگاههای بوعلیسینا، رازی، کردستان و لرستان). علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، 12 (1)، 71-84.
3
کریمی، سعید؛ بیمنز، هارم؛ چیذری، محمد و مولدر، مارتین. (1391). بررسی تأثیر عوامل محیطی و فرهنگی بر قصد کارآفرینانهی دانشجویان کشاورزی. فصلنامه علمی پژوهشی توسعه کارآفرینی، 5 (3)، 105-124.
4
Ajzen, I. (1991). The theory of planned behavior. Organizational behavior and human decision processes, 50 (2), 179-211.
5
Ajzen, I. (2011). The theory of planned behaviour: Reactions and reflections. Psychology and Health, 26, 1113–1127.
6
Audia, P. G., Locke, E. A., & Smith, K. G. (2000). The paradox of success: An archival and a laboratory study of strategic persistence following radical environmental change. Academy of Management journal, 43 (5), 837-853.
7
Urban, B., & Kujinga, L. (2017). The institutional environment and social entrepreneurship intentions. International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research, 23 (4), 638-655.
8
Bae, T. J., Qian, S., Miao, C., & Fiet, J. O. (2014). The relationship between entrepreneurship education and entrepreneurial intentions: A meta–analytic review. Entrepreneurship theory and practice, 38 (2), 217-254.
9
Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: Freeman.
10
Choi, K., Park, J., Cho, D., & Chu, H. Y. (2017). The impact of university support on the creation of student entrepreneurs: Evidence from South Korea. Entrepreneurship Research Journal, 8 (1).
11
Engle, R. L., Dimitriadi, N., Gavidia, J. V., Schlaegel, C., Delanoe, S., Alvarado, I.,... & Wolff, B. (2010). Entrepreneurial intent: A twelve-country evaluation of Ajzen's model of planned behavior. International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research, 16 (1), 35-57.
12
Engle, R. L., Schlaegel, C., & Dimitriadi, N. (2011). Institutions and entrepreneurial intent: A cross-country study. Journal of Developmental Entrepreneurship, 16 (02), 227-250.
13
Fayolle, A., & Liñán, F. (2014). The future of research on entrepreneurial intentions. Journal of Business Research, 67 (5), 663-666.
14
Fishbein, M., & Ajzen, I. (2011). Predicting and changing behavior: The reasoned action approach. Psychology press.
15
Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Structural equation models with unobservable variables and measurement error: Algebra and statistics.
16
Hair Jr, J. F., Sarstedt, M., Ringle, C. M., & Gudergan, S. P. (2017). Advanced issues in partial least squares structural equation modeling. Sage Publications.
17
Hallam, C., Zanella, G., Dorantes Dosamantes, C. A., & Cardenas, C. (2016). Measuring entrepreneurial intent? Temporal construal theory shows it depends on your timing. International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research, 22 (5), 671-697.
18
Henseler, J., Hubona, G., & Ray, P. A. (2016). Using PLS path modeling in new technology research: updated guidelines. Industrial management & data systems, 116 (1), 2-20.
19
Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1998). Fit indices in covariance structure modeling: Sensitivity to underparameterized model misspecification. Psychological methods, 3 (4), 424.
20
Iakovleva, T., Kolvereid, L., & Stephan, U. (2011). Entrepreneurial intentions in developing and developed countries. Education+ Training, 53 (5), 353-370.
21
Iglesias-Sánchez, P. P., Jambrino-Maldonado, C., Velasco, A. P., & Kokash, H. (2016). Impact of entrepreneurship programmes on university students. Education+ Training, 58 (2), 209-228.
22
Karimi, S., Biemans, H. J., Lans, T., Chizari, M., & Mulder, M. (2016). The impact of entrepreneurship education: A study of Iranian students' entrepreneurial intentions and opportunity identification. Journal of Small Business Management, 54 (1), 187-209.
23
Karimi, S., JA Biemans, H., Lans, T., Chizari, M., & Mulder, M. (2014). Effects of role models and gender on students’ entrepreneurial intentions. European Journal of Training and Development, 38 (8), 694-727.
24
Karimi, S., Biemans, H. J., Naderi Mahdei, K., Lans, T., Chizari, M., & Mulder, M. (2017). Testing the relationship between personality characteristics, contextual factors and entrepreneurial intentions in a developing country. International Journal of Psychology, 52 (3), 227-240.
25
Karimi, S. (2019). The role of entrepreneurial passion in the formation of students’ entrepreneurial intentions. Applied Economics, 52 (3), 331-344.
26
Kautonen, T., van Gelderen, M., and Fink, M. (2015). Robustness of the theory of planned behavior in predicting entrepreneurial intentions and actions. Entrepreneurship Theory and Practice, 39 (3), 655–674.
27
Kolvereid, L., and Isaksen, E. (2006). New business start-up and subsequent entry into self-employment. Journal of Business Venturing, 21 (6), 866-885.
28
Kraaijenbrink, J., Bos, G., & Groen, A. (2009). What do students think of the entrepreneurial support given by their universities? International Journal of Entrepreneurship and Small Business, 9 (1), 110–125.
29
Krueger Jr, N. F., Reilly, M. D., & Carsrud, A. L. (2000). Competing models of entrepreneurial intentions. Journal of business venturing, 15 (5-6), 411-432.
30
Laguía González, A., Jaén, I., Topa, G., & Moriano, J. (2019). University environment and entrepreneurial intention: the mediating role of the components of the theory of planned behaviour. Revista de Psicología Social, 34 (1), 137-167.
31
Li, Y., Wang, J., & Long, D. (2019). How do Institutions Inspire Ambitions? Differentiating Institutional Effects on Entrepreneurial Growth Intentions: Evidence from China. Entrepreneurship Research Journal.
32
Liñán, F., & Chen, Y. W. (2009). Development and cross–cultural application of a specific instrument to measure entrepreneurial intentions. Entrepreneurship theory and practice, 33 (3), 593-617.
33
Liñán, F., & Santos, F. J. (2007). Does social capital affect entrepreneurial intentions? International Advances in Economic Research, 13 (4), 443-453.
34
Lortie, J., & Castogiovanni, G. (2015). The theory of planned behavior in entrepreneurship research: What we know and future directions. International Entrepreneurship and Management Journal, 11, 935–957.
35
Lüthje, C., & Franke, N. (2003). The ‘making’of an entrepreneur: testing a model of entrepreneurial intent among engineering students at MIT. R&d Management, 33 (2), 135-147.
36
Martin, B. C., McNally, J. J., & Kay, M. J. (2013). Examining the formation of human capital in entrepreneurship: A meta-analysis of entrepreneurship education outcomes. Journal of Business Venturing, 28 (2), 211-224.
37
Mcgrath, R. G., & MacMillan, I. C. (1992). More Like Each Other Than Anyone Else - a Cross-Cultural-Study of Entrepreneurial Perceptions. Journal of Business Venturing, 7 (5), 419-429.
38
Moriano, J. A., Gorgievski, M., Laguna, M., Stephan, U., & Zarafshani, K. (2012). A cross-cultural approach to understanding entrepreneurial intention. Journal of Career Development, 39 (2), 162-185.
39
Mueller, S. L., & Thomas, A. S. (2001). Culture and entrepreneurial potential: A nine country study of locus of control and innovativeness. Journal of Business Venturing, 16 (1), 51-75.
40
Munir, H., Jianfeng, C., & Ramzan, S. (2019). Personality traits and theory of planned behavior comparison of entrepreneurial intentions between an emerging economy and a developing country. International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research, 25 (3), 554-580.
41
Nabi G., & Linan F. (2013). Considering business start-up in recession time: The role of risk perception and economic context in shaping the entrepreneurial intent. International Journal of Entrepreneurial Behaviour and Research, 19 (6), 633-655.
42
Nguyen, T. V., Bryant, S. E., Rose, J., Tseng, C. -H., & Kapasuwan, S. (2009). Cultural values, market institutions, and entrepreneurship potential: A comparative study of the United States, Taiwan, and Vietnam. Journal of Developmental Entrepreneurship, 14 (01), 21–37.
43
Nitzl, C., Roldan, J. L., & Cepeda, G. (2016). Mediation analysis in partial least squares path modeling: Helping researchers discuss more sophisticated models. Industrial management & data systems, 116 (9), 1849-1864.
44
Premand, P., Brodmann, S., Almeida, R., Grun, R., & Barouni, M. (2016). Entrepreneurship education and entry into self-employment among university graduates. World Development, 77, 311-327.
45
Ringle, C. M., Wende, S., & Becker, J. -M. (2017). SmartPLS-3. SmartPLS GmbH, Boenningstedt.
46
Roundy, P. T. (2017). Hybrid organizations and the logics of entrepreneurial ecosystems. International Entrepreneurship and Management Journal, 13 (4), 1221-1237.
47
Saeed, S., Yousafzai, S. Y., Yani‐De‐Soriano, M., & Muffatto, M. (2015). The role of perceived university support in the formation of students' entrepreneurial intention. Journal of small business management, 53 (4), 1127-1145.
48
Schlaegel, C., & Koenig, M. (2014). Determinants of entrepreneurial intent: a meta‐analytic test and integration of competing models. Entrepreneurship Theory and Practice, 38 (2), 291-332.
49
Sesen, H. (2013). Personality or environment? A comprehensive study on the entrepreneurial intentions of university students. Education+ Training, 55 (7), 624-640.
50
Shi, L., Yao, X., & Wu, W. (2019). Perceived university support, entrepreneurial self-efficacy, heterogeneous entrepreneurial intentions in entrepreneurship education. Journal of Entrepreneurship in Emerging Economies.
51
Trivedi, R. H. (2017). Entrepreneurial-intention constraint model: A comparative analysis among post-graduate management students in India, Singapore and Malaysia. International Entrepreneurship and Management Journal, 13 (4), 1239-1261.
52
Turker, D., & Sonmez Selçuk, S. (2009). Which factors affect entrepreneurial intention of university students?. Journal of European industrial training, 33 (2), 142-159.
53
Vaillant, Y., & Lafuente, E. (2007). Do different institutional frameworks condition the influence of local fear of failure and entrepreneurial examples over entrepreneurial activity?. Entrepreneurship and Regional Development, 19 (4), 313-337.
54
Walter, A., Auer, M., & Ritter, T. (2006). The impact of network capabilities and entrepreneurial orientation on university spin-off performance. Journal of business venturing, 21 (4), 541-567.
55
Zampetakis, L. A., Bakatsaki, M., Litos, C., Kafetsios, K. G., & Moustakis, V. (2017). Gender-based differential item functioning in the application of the theory of planned behavior for the study of entrepreneurial intentions. Frontiers in psychology, 8, 451.
56
Zhang, P., Wang, D. D., & Owen, C. L. (2015). A study of entrepreneurial intention of university students. Entrepreneurship Research Journal, 5 (1), 61-82.
57
Zollo, L., Laudano, M. C., Ciappei, C., & Zampi, V. (2017). Factors affecting universities’ ability to foster students’ entrepreneurial behavior: An empirical investigation. Journal of Management Development, 36 (2), 268–285.
58
ORIGINAL_ARTICLE
عامل های موثر بر نیازهای آموزشی توت فرنگیکاران مازندران
این پژوهش با هدف شناسایی عاملهای موثر بر نیازهای آموزشی-ترویجی پرورش دهندگان توت فرنگی در استان مازندران انجام شد. از این رو، جامعه ی مورد مطالعه پرورش دهندگان توتفرنگی در پنج شهرستان استان مازندران (با بیش از 70 درصد تولید استان) بودند (3000N=) که با استفاده از فرمول کوکران و تکنیک نمونهگیری تصادفی چند مرحله ای 240 تَن از آنها به عنوان نمونه انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامهای بود که روایی آن بوسیله چندتن از اعضای هیئت علمی ترویج و آموزش کشاورزی و باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری و دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان مورد تایید قرار گرفته و پایایی آن از طریق انجام مطالعه راهنما و محاسبه تتای ترتیبی سنجیده شد (دامنه 78/0 تا 86/0). برای تحلیل دادهها و اولویتبندی نیازها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار، همبستگی اسپیرمن) و آمار استنباطی (مقایسه میانگین رتبهای و رگرسیون ترتیبی) استفاده شد. یافته ها نشان دادند که از دیدگاه کشاورزان؛ نیازهای آموزشی در زمینه تحمل به تنش، کمیت میوه و کیفیت میوه رتبههای اول تا سوم را دارند. در سویه تحمل به تنش نیز موضوع مقاومت بوته نسبت به سرمای زمستانه و بیماریها و آفات در اولویت قرار گرفتند. از بین 55 مورد نیازهای آموزشی مورد بررسی، حفظ استحکام میوه در جابجایی رتبه اول اهمیت را به خود اختصاص داد. همچنین بر اساس آزمون همبستگی اسپیرمن متغیرهای تجربه کشاورزی، تحصیلات، میزان درآمد و میزان ساعت کار روزانه رابطه معناداری با نیازهای آموزشی- ترویجی کشاورزان داشتند. بر اساس یافته ها رگرسیون ترتیبی و ضریب ناگلکرک این چهار متغیر قادرند 7/59 درصد از تغییرات نیاز آموزشی-ترویجی توت فرنگی کاران را پیش بینی نمایند. در نهایت، پیشنهاد میشود که اولویتهای آموزشی تحقیق حاضر به عنوان رئوس برنامههای ترویجی و آموزشی توتفرنگیکاران استان لحاظ شود.
https://itvhe.areeo.ac.ir/article_121813_413cb735a6aff03c0704c115d4c12ce4.pdf
2020-02-20
125
140
10.22092/jaear.2020.341554.1686
نیاز آموزشی
آموزش ترویجی
تولید توت فرنگی
طاهر
عزیزی خالخیلی
azizi.taher@gmail.com
1
استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری.
LEAD_AUTHOR
مهدی
حدادی نژاد
mehdihadadi@gmail.com
2
استادیار گروه باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری.
AUTHOR
میثم
منتی زاده
tarvij86@gmail.com
3
دکتری ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه شیراز
AUTHOR
اسدی قارنه، ح.، ارزانی، ک.، شجاعیان، ع،. گل پرور، ا. ر. و صباغ نیا، ن. (1393). بررسی تنوع ژنتیکی برخی ارقام توت فرنگی ایران با استفاده از ویژگیهای مورفولوژیک. تولیدات گیاهی، 37 (4)، 106-93.
1
اسدی, ع.، سواری، م.، و حسینی نیا، غ. (1396). اثربخشی عملکرد شرکتهای خدمات مشاوره، فنی و مهندسی کشاورزی و عوامل مؤثر بر آن در شهرستان دیواندره. علوم ترویج و آموزش کشاورزی، 13 (1)، 145-127.
2
امیری، ح.، چیذری، م.، و عباسی، ع. (1395). بررسی نیازهای آموزشی انجیرکاران شهرستان پلدختر پیرامون بازاریابی و فرآوری انجیر. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران. 47 (2)، 417-403.
3
باقری، ا.، و جوادی، ف. (۱۳۹۴). عوامل مؤثر بر پذیرش و عدم پذیرش ریزغده بذری سیب زمینی در شهرستان اردبیل. علوم ترویج و آموزش کشاورزی، 11 (2)، 164-149.
4
حسینی، ق.، محبوبی، م. ر.، عابدی سروستانی، ا.، و جعفری، م. (1396). نیازهای آموزشی انجیرکاران در زمینه مدیریت ذخیره بهینه آب در شرایط خشکسالی، مورد مطالعه: شهرستان استهبان. فصلنامه تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، 2 (2)، 321-311.
5
خیری، ش.، و صبوری، م. ص. (1388). نیازهای آموزشی زیتون کاران در خصوص بهسازی باغهای زیتون مطالعه موردی: شهر رودبار. فصلنامه کشاورزی پویا، 6 (2)، 16-1.
6
رجائی، م.، ملک محمدی، ا.، و حسینی، س. م. (1393). نیازسنجی آموزشی گلخانه داران گل و گیاهان زینتی استان تهران با استفاده از مدل بوریچ (مطالعة موردی: کاربرد انرژیهای جایگزین)، تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، 45 (3)، 411-403.
7
رستمیان، م. (1392). بررسی وجود انتخاب نامساعد در بیمه محصول توت فرنگی شهرستان سنندج. پایاننامه منتشر نشده کارشناسیارشد، دانشگاه کردستان، گروه اقتصاد کشاورزی.
8
رضائی مقدم، ک.، صبور، ل.، و منتی زاده، م. (1396). عوامل مؤثر بر پذیرش فعالیتهای حفاظت خاک در بین کشاورزان شهرستان گرمسار. علوم ترویج و آموزش کشاورزی، 13 (1)، 73-59.
9
شفیعی، ف.، حدادی نژاد، م. و عزیزی خالخیلی، ط. (1397)، اولویتهای به نژادی برداشت کنندگان تمشک سیاه در استان مازندران، دومین سمپوزیوم ملی میوههای ریز، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، 14 تا 15 شهریور.
10
شکراله زاده، ا.، چیذری، م.، شکری، ش. (1391). نقش ویژگیهای فنی و ترویجی در نیاز آموزشی گلخانه داران خیارکار شهرستان گرمسار. فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، 23، 109-98.
11
صالح، ا.، کلانتری، خ. و سجادی نسب، س. (1386). بررسی وضعیت اقتصادی توت فرنگیکاران شهرستان سنندج. مجله اقتصاد کشاورزی، 1 (1)، 140-127.
12
صبوری، م. ص.، عمانی، ا. ر. (1389). تحلیل عاملی نیازهای آموزشی پنبه کاران از دیدگاه کارشناسان ترویج کشاورزی استان سمنان. پژوهشهای ترویج و آموزش کشاورزی، 3 (1)، 56-45.
13
کرمی، ف.، غلامی، م. ارشادی، ا. و سی و سه مرده، ع. (1397). ارزیابی تحمل سرمای زمستانی و برآورد دمای بحرانی در 21 نژاد توت فرنگی. مجله علوم باغبانی ایران، 4 (1)، 91-79.
14
کوشش صبا، م. (1397). ارزیابی تحقیقات توت فرنگی در ایران. دومین سمپوزیوم ملی میوههای ریز، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، 14 و 15 شهریور.
15
محمدی نیا، ا.، فروزانی، م.، محمد زاده، س.، و برادران، م. (1396). تحلیل نظام مدیریت دانش در سازمان جهاد کشاورزی استان خوزستان با استفاده از روشSWOT. علوم ترویج و آموزش کشاورزی، 13 (1)، 246-229.
16
محمودی سوره، ن.، فرخزاد، ع.، و حسنپور، ح. (1396). تأثیر محلول پاشی سیلیکات کلسیم بر میزان کلسیم، محتوای پاداکسندۀ کل و برخی ویژگیهای کمی و کیفی میوۀ دو رقم توت فرنگ. علوم باغبانی ایران، 48 (3)، 599-585.
17
مردانی، ا. و پزشکی راد، غ. (1393). برآورد نیازهای آموزشی کشاورزان پیرامون مدیریت کیفیت محصولات کشاورزی (مطالعة موردی: استان چهار محال و بختیاری). فصلنامه تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، 45 (3)، 449-439.
18
مقصودلونژاد، س.، محبوبی، م. ر.، عابدی سروستانی، ا. (1396). بررسی عوامل مؤثر بر نیازهای دانشی کشتکاران اکالیپتوس در استان گلستان. مجله جنگل ایران، 9 (3)، 360-345.
19
ملک محمدی، ا.، آذرکردار، ه.، رضوانفر، ا. و بابالار، م. (1387). عنوان بررسی رفتار اطلاع یابی توت فرنگیکاران استان کردستان. مجله علوم کشاورزی، دوره 2، شماره 39، شماره یک ویژه اقتصاد و توسعه کشاورزی، 59-49.
20
هیبت اللهپور، ز.، پناهپور، ا. و حسینپور، م. (1396). نیاز سنجی آموزشی کشاورزان به مسائل مربوط به علوم خاک و زراعت در شهرستان اهواز. فصلنامه آموزش محیط زیست و توسعه پایدار، 5 (4)، 44- 35.
21
وزارت جهاد کشاورزی (1394). گزارش سطح، میزان تولید و عملکرد در هکتار محصولات باغبانی کل کشور در سال 1393. معاونت برنامهریزی و اقتصادی مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات.
22
ویسی مال امیری، ا و ارشادی، ن. (1387). برنج تراریخته و اهمیت آن. فصلنامه نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی، 5 (20)، 46-42.
23
زارع، ع.، زلالی، ن. (1394). نیاز آموزشی مدیریت بهینه آبیاری در بین کشاورزان رامشیر.. فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، 7 (33)، 96-84.
24
Adeogun, S., Fapojuwo, E., Oyeyinka, R., Adamu, C., and Abiona, B. (2013). Training Needs Assessment of Cocoa Farmers Association Members on Soil Management Techniques in Cross River State of Nigeria. Ethiopian Journal of Environmental Studies and Management, 6 (5), 551-56.
25
Catron G. (1997). Factor that influences a woman's choice to remain in or Leave a male-dominated major. Unpublished dissertation, faculty of the Virginia polytechnic and state university, Blackburg, Virginia.
26
Coteura, I., Marchand, F. Debruyne, L. Dalemans, F. and Lauwers, L. (2018). Participatory tuning agricultural sustainability assessment tools to Flemish farmer and sector needs. Environmental Impact Assessment Review, 69, 70–81. https://doi.org/10.1016/j. eiar. 2017.12.003.
27
Ford, C. (2005). Educational priorities of small farmers in west Tennessee. Journal of Agricultural Education, 36 (1): 31- 37.
28
Gallardo, R. K., Zhang, Q., Dossett, M., Polashock, J. J., Rodriguez-Saona, C., Vorsa, N., Edger, P. P., Ashrafi, H., Babiker, E., Finn, C. E., and Iorizzo, M., (2018b). Breeding trait priorities of the blueberry industry in the United States and Canada. HortScience, 53 (7), 1021–1028.
29
Gallardo, R. K., Klingthong, P., Zhang, Q., Polashock, J., Atucha, A., Zalapa, J., Rodriguez-Saona, C., and Vorsa, N. (2018a). Breeding trait priorities of the Cranberry industry in the United States and Canada. HortScience, 53 (10), 1467–1474. https://doi. org/10.21273/HORTSCI13219-18.
30
Gharaghani, A., Eshghi, S., Momeni, S. H. A. and Keshavarz, Z. (2011). Establishment of first collection of iranian rubus germplasm a preliminary study of genetic diversity pomological potential and nutritional value of the accession. In Procceding of 13th Eucaroia symposium on fruit breeding and genetics, 11-15, Sep., Warsaw, Poland, P: 137.
31
Goodwin, J. N. and Gouldthorpe, J. L. (2013). Small farmers, big challenges: a needs assessment of Florida small scale farmers' production challenges. Journal of Rural Social Sciences, 28 (1), 54–79.
32
Hashemi, S. M., Hosseini, S. M., and Damalas, C. A. (2009). Farmers’ competence and training needs on pest management practices: Participation in extension workshops. Crop Protection, 28 (11), 934–939.
33
Hewett, E., Warrington, I., and Hale, C. (2012). Harvesting the sun: a profile of world horticulture. ISHS. Scripta Horticulturae, 14, 1-76.
34
Latimer, J., H. Scoggins, V. Barden, and M. Lambur (2002). Needs Assessment survey of the Virginia greenhouse industry. Virginia: Polytechnic institute and state university. 24061- 0402.
35
Placide, R., Shimelis, H., Laing M. and Gahakwa, D. (2015). Farmers’ perceptions, production and productivity constraints, preferences, and breeding priorities of sweetpotato in Rwanda. HortScience, 50 (1), 36–43.
36
Prudent, P., Loko, S., Deybe, D., and Vaissayre, M. (2007). Factors limiting the adoption of IPM practices by cotton farmers in Benin: a participatory approach. Exp. Agr. 43, 113–124. Doi: 10.1017/S0014479706004261.
37
ORIGINAL_ARTICLE
مؤلفههای مؤثر در مشارکت کارکنان مرکزهای تحقیقات، آموزش و مشاوره فضای سبز تهران در توسعه فضای سبز شهری
فضای سبز بهعنوان بخشی از کالبد و بافت شهرها از دیرباز رابطه بسیار نزدیک و تنگاتنگی با زندگی مردم داشته و امروزه نیز یکی از ضرورتهای گریزناپذیر خدمات شهری شهرداریها بوده و از مؤلفههای مهم نظام زیستی شهرها و نیازهای اساسی جامعه شهری بهعنوان یک زیرساخت شهری مهم به شمار میآید و مرکزهای تحقیقات، آموزش و مشاوره فضای سبز نیز بهعنوان بازوی بسیار مهم سازمان بوستانها و فضای سبز شهرداری تهران نقش بسزایی در راستای توجه، ارتقاء و سرمایهگذاری در زمینههای فرهنگی و اجتماعی فضای سبز باهدف افزایش آگاهیهای شهروندی و گسترش امور تحقیقاتی، آموزشی و مشاورهای در کنار اقدامهای اجرایی دارد. لذا پژوهش پیش رو باهدف تبیین و واکاوی مؤلفههای مؤثر در مشارکت کارکنان مرکزهای تحقیقات، آموزش و مشاوره فضای سبز تهران در توسعه فضای سبز شهری انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل 266 تن از کارکنان 92 مرکز تحقیقات، آموزش و مشاوره فضای سبز منطقههای 22 گانه شهرداری تهران بودند که برمبنای فرمول کوکران، حجم نمونه 157 نفر برآورد شد. ابزار گردآوری دادههای تحقیق، پرسشنامه بود که روایی آن با استفاده ازنظر استادان دانشگاه و پایایی متغیرها با استفاده از پیشآزمون و ضریب تتای ترتیبی (86/0) با استفاده از نرمافزار R تائید شد. نتایج تحلیل عاملی تائیدی نشان داد که به ترتیب از میان نشانگرهای سازه فرایند ارزیابی عملکرد هدفها، اقدام به حل نارساییها در عملکرد هدفها با توافق کارکنان، از سازه اختلال عملکرد کارکنان، عدم تلاش دوباره مرکز در صورت نرسیدن به هدفها، از نشانگرهای سازه حمایت سازمانی حمایت مرکز از راه تشویق کارکنان برای رسیدن به هدفها شغلی و همچنین از میان نشانگرهای سازه پاداش ملموس، شانس افزایش ترفیع پست در صورت رسیدن به هدفها تعیینشده، عاملهای مؤثر بر مشارکت کارکنان در هدفگذاری برای توسعه فضای سبز پایدار شهری از دیدگاه کارکنان مرکزهای تحقیقات، آموزش و مشاوره (تام) فضای سبز شهرداری تهران میباشند.
https://itvhe.areeo.ac.ir/article_121832_99a996432def0184401be9d92fbd7e32.pdf
2020-02-20
141
152
10.22092/jaear.2020.341696.1692
آموزش فضای سبز
توسعه شهری
مدیریت مشارکتی
مشارکت در هدفگذاری
مریم
باقری
maryam.bagheri@srbiau.ac.ir
1
دانشجوی دکتری ترویج و آموزش کشاورزی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
AUTHOR
سید مهدی
میردامادی
mirdamadi.mehdi@gmail.com
2
دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
LEAD_AUTHOR
سید جمال
فرج الله حسینی
jamalfhosseini@srbiau.ac.ir
3
دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
AUTHOR
فرهاد
لشگرآرا
f.lashgarara@srbiau.ac.ir
4
دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
AUTHOR
اسمعیلی، س؛ و میردامادی، م. (1389). بررسی تأثیر میزان تجربه و علاقه مشارکت کنندگان در کلینیکهای گل و گیاه بر دانش، مهارت و بینش آنان نسبت به محیط زیست سالم. فصلنامه پژوهش ترویج و آموزش کشاورزی، 3 (4)، 30 -15.
1
اصلانی، ع. (1379). بررسی موانع و محدودیتهای به کارگیری مدیریت مشارکتی و طرح الگوی مدیریت مشارکتی (از دیدگاه مدیران ادارات شهرستان نهاوند). پایاننامه کارشناسیارشد رشته مدیریت دولتی. مجتمع آموزش عالی قم. دانشگاه تهران.
2
اکبری، م؛ و محمودی، ن. ا. (1395). رابطه مشارکت اجتماعی با رضایت شغلی در ادارات دولتی شهر بندرعباس. فصلنامه توسعه اجتماعی، 10 (4)، 149-170.
3
امامی، م؛ و عرب، ن. (1396). مروری بر شاخصهای مکان یابی شهر جدید. فصلنامه انسان و محیط زیست، 15 (2)، 131-143.
4
پور رضا، ر. (1390). مروری بر چالشهای مدیریت مشارکتی با تأکید بر نظام پیشنهادات در سازمانهای آموزشی ایران. فصلنامه تعلیم و تربیت، 27 (2)، 160-131.
5
سکاکی، م. (1387). مدیریت مشارکتی. فصلنامه پیک نور، شماره 21، 162- 160.
6
سهرابی، م. (1395). پارادایم توسعه پایدار و ارگونومی. اولین همایش ملی مدیریت بحران، ایمنی، بهداشت، محیط زیست و توسعه پایدار. https://www.civilica.com/Paper-IVCONF01-IVCONF01_013. html.
7
شبیری، م؛ میبودی، ح؛ و سرداریپور، ع. (1391). تدوین استراتژیهای توسعه آموزش محیط زیست در مدیریت شهری با ماتریس SWOT. فصلنامه پژوهشهای بومشناسی شهری، 3 (6)، 66-51.
8
صادق لو، ط. (1388). امکان سنجی کاهش آثار بلایای طبیعی و سیل با تأکید بر مدیریت مشارکتی: مطالعه موردی روستاهای سیل زده حوضه گرگان رود استان گلستان. پایاننامه کارشناسیارشد رشته جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس تهران.
9
جهانیان، ر. (1388). راهکارهای توسعه نظام مدیریت مشارکتی در سازمانهای آموزشی. فصلنامه اندیشههای تازه در علوم تربیتی، 5 (1)، 71-53.
10
حاتمی نژاد، ح؛ و عمران زاده، ب. (1389). بررسی، ارزیابی و پیشنهاد سرانه فضای سبز شهری: نمونه موردی کلان شهر مشهد. فصلنامه جغرافیا، 8 (25)، 85-68.
11
حقایق، س؛ و ازکیان، س. (1384). چگونه نظام مدیریت مشارکتی را در سازمان خود اجرا کنیم؟ شیراز: نوید شیراز.
12
شهرکی، ع؛ احمدی، ز؛ اسلامی مهدی آبادی، ه. س؛ و شیرانی، ش. (1389). مشارکت شهروندی رویکردی جدید در تغییر جایگاه مدیریت شهری با تأکید بر تجارب جهانی. جایگاه ورزش همگانی در سلامت و شادی شهروندان منطقه 2 شهر تهران. https://www.civilica.com/Paper-ANDISHESARA01-ANDISHESARA01_021.html.
13
کرمی، ع. ا؛ و کشاورز، م. (1394). ابعاد انسانی حفاظت از منابع طبیعی. فصلنامه علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، 11 (2)، 120-101.
14
محمد نژاد شورکایی، م؛ سیدجوادین، س؛ شاه حسینی، م؛ و حاج کریمی، ع. (1395). ارائه چارچوبی برای مدیریت منابع انسانی سبز. فصلنامه مدیریت دولتی (دانش مدیریت)، 8 (4)، 710-691.
15
واحدی، م؛ سلیمان نژاد، س؛ و مراد نژاد، ه. (1395). نیاز آموزشی حفظ محیط زیست زنان روستایی شهرستان ایلام. فصلنامه مدیریت آموزش کشاورزی. 8 (39)، 136 – 122.
16
ویسی، ه؛ و زرندیان، ا. (1391). ارزیابی سطح آگاهی دانش شهروندان از محیط زیست (مطالعه موردی اصناف و مدیران تجاری منطقه 12 شهرداری تهران). فصلنامه آموزش محیط زیست و توسعه پایدار، 1 (1)، 42-35.
17
Cascio, Wanyne. F. 1998. Managing human resources: Productivity, quality of work life, 5th ed., International ed. Boston: McGraw-Hill Irwin. Available at: https://trove.nla.gov. au/version/174043540
18
Jim, C. Y. (2004). Green-space preservation and allocation for sustainable greening of compact cities. Cities, 21 (4): 311-320.
19
León-Fernández, Y., Gomera, A., Antúnez, M., Martínez-Escrich, B., Villamandos, F., and Vaquero, M. (2018). Enhancing environmental management in universities through participation: the case of the University of Córdoba. Journal of cleaner production, 17:433-4328.
20
Primmer, E., and Wolf, S. (2009). Empirical accounting of adaptation to environmental change: Organizational competencies and biodiversity in Finnish forest management. Ecology and Society, 14 (2).
21
Williams, K., O'Brien, L., and Stewart, A. (2013). Urban health and urban forestry: How can forest management agencies help? Arboricultural Journal: The International Journal of Urban Forestry, 35 (3), 119-133.
22
Yurtkoru, E. S., Bozkurt, T., Bekta, F., Ahmed, M. J. and Kola, V. (2017). Global Business Research Congress (GBRC), May 24-25, 2017, Istanbul, Turkey.
23
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی تاثیر آموزشهای ترویج در بهبود تولید گیاه دارویی آویشن در کرمانشاه
هدف از انجام پژوهش حاضر تاثیر آموزشهای ترویج در بهبود تولید گیاه دارویی آویشن در کرمانشاه بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل 60 تن از کشت کاران گیاهان دارویی شهرستان کرمانشاه بودند. حجم نمونه بر اساس تصادفی ساده در دسترس به تعداد 60 نفر میباشند که در دو گروه کنترل(30نفر) و آزمایش(30نفر) قرار گرفتند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه 31 سوالی(در دو بخش کلی راندمان تولید گیاه دارویی آویشن و آموزش و ترویج کشاورزی) به ترتیب با 10 و 21 سؤال استفاده شده که قسمت آموزش و ترویج کشاورزی دارای سه زیر مجموعه (آموزش و ترویج ارتقا بهرهوری، آموزش و ترویج افزایش راندمان آبیاری و آموزش و ترویج راندمان اقتصادی کشاورزان) به ترتیب با 7 سؤال بوده که برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار Spss استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است که آموزشهای ترویج گیاهان دارویی بر راندمان تولید گیاه دارویی آویشن تیموس با مقدار سطح معناداری 0.002، آموزشهای ترویج گیاهان دارویی بر آموزش و ترویج ارتقا بهرهوری با سطح معناداری0.011، آموزشهای ترویج گیاهان دارویی بر افزایش راندمان آبیاری گیاه دارویی با مقدار سطح معناداری 0.025 و آموزشهای ترویج گیاهان دارویی بر راندمان اقتصادی کشاورزان تولید گیاه دارویی آویشن تیموس ولگاریس با مقدار سطح معناداری 0.000 موثر است. بنابراین کلیه فرضیههای پژوهش مورد تائید قرار میگیرند.
https://itvhe.areeo.ac.ir/article_121837_a910e440e1dc8a55752280d5307f88fe.pdf
2020-02-20
153
163
10.22092/jaear.2020.341726.1693
آموزش ترویج
بهبود تولید
آویشن
سمیه
محمدیار
smouhamadyar@yahoo.com
1
فارغ التحصیل موسسه غیرانتفاعی باختر ایران و مدرس دانشگاه پیام نور.
LEAD_AUTHOR
پیمان
اکبری
peymanakbari3537@yahoo.com
2
مربی مدیریت بازرگانی دانشگاه پیام نور
AUTHOR
اردشیر
شیری
a.shiri@ilam.ac.ir
3
دانشیار گروه مدیریت دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
AUTHOR
خدیجه
مرادی قزلی
4
دانش آموخته دکتری توسعه کشاورزی و کارشناس گروه ترویج و آموزش دانشگاه رازی
AUTHOR
Agudelo-Vera, M., & Mels. R. (2011). Resource management as a key factor for sustainable urban planning Journal of Environmental Management, Vol. 92, 198.
1
Akbari, N. (2008). TFP in agricultural sector, Case of Iran, Journal of Agricultural Research. 41 (2), 186-192.
2
Alston, M. (2007). Attribution and other problems in assessing the returns to agricultural Productivity, Agricultural Economics, 25 (2), 11-32.
3
Bagherzadeh, A. (2011). The new concept in agricultural economics, Urmia, Jehad Press.
4
Gutierrez, L. (2004). Agricultural labour productivity in some countries, Agricultural Economics Review, 3 (1), 89-98.
5
Haghayeghi Moghaddam SA, Moidu AA, Urani MR, and Dehghani Saniq H. 2017. Agricultural productivity in Razavi Khorasan Province (upgrade methods, development perspective) ; Third National Conference on Water Management in the Far East (Water Axial Demand), Karaj, Soil and Water Research Institute.
6
Heidarizadeh M, Elmi S. 2015. Determination of productivity of production, on water consumption in the watershed of Sefidrood Plain. Systems of rainwater levels; 3 (3): 27-36.
7
Isaksson, A. (2010). Structural change and productivity growth: A Review with Implications for Developing Countries, WORKING PAPER 08/2009.
8
Khorasani M, Moghadadi Sh. 2011. A Look at the Differences in Sustainable Agriculture, Organic Farming, Journal of Agriculture and Sustainable Development, No. 37: 36-40.
9
Lin, Y. (2007). Rate of return to public agricultural research in the presence of research spillovers, American Agricultural Economics Journal, 21 (3), 121-136.
10
Luh, Y. H., & Chang, C. C., & Huang, F. M. (2008). Efficiency change and productivity growth in agriculture: A comparative analysis for selected East Asian economies, Journal of Asian Economics, 19: 312-324.
11
Sadeghi Moghadam F. 2017. Identification of effective promotion strategies in the system of registration and protection of new plant varieties in Iran from experts' point of view, Seventh Agricultural and Sustainable Natural Resources Conference, Tehran, Center for sustainable development development strategies - Higher Education Institute Arvand stamp.
12
Salariyeh M, Mohammadinejad A, Moghaddasi R. 2016. The Effect of Technology Advancement and Performance Changes on Iran's Agricultural Productivity Growth: Data Envelopment Analysis, Economic Modeling, Article 7, Volume 10, Issue 34, Summer: 133 -148
13
Shakuhi, A. (2009). The role of agricultural in economy, Journal of economics, 21 (4), 78-89.
14
Shiri A; Mohammadyar S, Akbari P; Arji I. 2017. The role of promoting the concepts of agriculture and human resources education, in improving the yield and productivity of thymus vulgaris thymus vulgaris, in the west of the country, Agricultural education management research, article 2, Volume 9, Issue 41, Summer: 16-27.
15
Waring, George, E (2010). The Elements ofAgriculture. New York: Publisher Cornell University.
16
Whitford, M. (2009). A framework for the development of event public policy: facilitating regional development. Journal of Cities,Vol 28, 214.
17
Yunlong C and Smit B, 1994. Sustainability in Chinese agriculture challenges and hopes. Ecosystems & environments 49 (3): 279-288.
18
Shiri, A, Mohammadyar, S and Akbari, P., (2018). To Investing the Role of Human Sources Training and Extension in Thymus Vulgaris Performance Improving in West Part of Iran. Agricultural Education Administration Research, 9 (41), pp. 16-27.
19