نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجو

2 استاد

چکیده

امروزه موضوع پایداری کارآفرینی به اندازه خود موضوع کارآفرینی اهمیت یافته است. در واقع در آموزش های کارآفرینی با انتقال صلاحیت هایی در قالب چارچوب کارآفرینی پایدار می توان به اثر بخشی کسب و کارها به ویژه برای کارآفرینان نوپا کمک شایان توجهی نمود. از اینرو تحقیق حاضر به بررسی و تحلیل شایستگی های ضروری دانشجویان در خصوص توسعه کارآفرینی پایدار پرداخته است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و برای گردآوری داده‌های آن از روش پیمایشی استفاده شده است. به لحاظ تحلیل داده‌ها نیز پژوهش‌ علّی - ارتباطی به‌شمار می‌آید. هدف کلی پژوهش بررسی ابعاد شایستگی های مرتبط با توسعه پایدار کارآفرینانه در بین دانشجویان کشاورزی بود. جامعه آماری تحقیق را دانشجویان سال سوم و چهارم مقطع کارشناسی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران به تعداد 730 نفر تشکیل می‌دهند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برابر120 نفر تعیین شد و برای نمونه‌گیری از روش نمونه‌گیری در دسترس استفاده شد. برای بررسی روایی ابزار تحقیق از روش‌های صوری، سازه و تشخیصی استفاده و برای بررسی پایایی آن از آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی استفاده شد. روش غالب داده‌پردازی مدل‌سازی معادلات ساختاری به روش تحلیل عاملی تأییدی بود که نتایج آن نشان داد در شکل گیری شایستگی های توسعه پایدار کارآفرینانه، هفت بعد کلیدی نقش آفرینی می کنند. این ابعاد شامل، شایستگی تفکر سیستمی، شایستگی نگاه تلفیقی متنوع سازی و تفکر بین رشته ای، شایستگی تفکر بصیرت گرا، شایستگی هنجاری، شایستگی اقدام، شایستگی بین فردی و شایستگی مدیریت استراتژیک می باشد. از اینرو تمرکز بر این شایستگی‏ها در آموزش‏های کشاورزی و با هدف تربیت کارآفرینان نوپا، به کارآفرینی پایدار در نظام آموزش عالی کشاورزی منجر شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Investigate the competencies required for sustainable entrepreneurship development in agricultural higher education

چکیده [English]

Today this has been accepted that entrepreneurship education success is depended on reinforcement of students' entrepreneurial self-efficacy beliefs. In other words entrepreneurial self-efficacy beliefs are precursor for business startup behavior or business development, particularly for reduction of nascent entrepreneur’s fear of failure. The main aim of Empirical research was assessment the composed structures of Entrepreneurial self- efficacy among agricultural students. This Empirical research is applied research which its data was gathered through survey method. Non experimental research as well as descriptive – correlation approach is best description for research type. Senior and junior undergraduate agricultural students composed research population (N=730). 120 convenient questionnaires were gathered as result of Cochran formula. Validity was treated through face validity, convergence and construct validity and reliability was considered by Cronbach’s alpha and composite reliability amount. Structural Equation Modeling using confirmatory factor analysis was dominant method which shows for sustainable entrepreneurship in higher education, seven dimensions have central role. Systems thinking competence (STC), Embracing diversity and interdisciplinarity (EDI), Foresighted thinking (FTC), Normative competence (NC), Action competence (AC), Interpersonal competence (IC) and Strategic management competence (SMC), confirmed as dominant competencies that must be considered in entrepreneurship education. It seems concentrate on these competencies for in agricultural education with aim to fostering nascent entrepreneur, could result on sustainable entrepreneurship.

کلیدواژه‌ها [English]

  • sustainable entrepreneurship
  • Entrepreneurship education
  • competency
  • agricultural higher education
ایکاف، ر. (1388). بازآفرینی سازمان. ترجمه: تقی ناصر شریعتی ، اسماعیل مردانی گیوی، سیاوش مریدی. انتشارات سازمان مدیریت صنعتی.
حسین پور، ا. و رضایی، م.(1389). بررسی نگرش دانشجویان کشاورزی به کارآفرینی. مجله توسعه کارآفرینی، سال3، شماره 10، ص 135-153.
ذبیحی، م.ر. و  مقدسی، ع. (1385). کارآفرینی از تئوری تا عمل، مشهد: نشر جهان فردا.
رامشگر، ر. رجایی پور، س.و سیادت، س. ع .(1392) . رابطه ابعاد ساختار سازمانی و میزان کاربست مؤلفه های مدیریت استراتژیک در دانشگاه های دولتی اصفهان. فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی،  سال 7، شماره 3.
طالبی، ک، و زارع یکتا، م.ر.(1389). بررسی اثرگذاری شخصیت و روش مدرسان کارآفرینی بر انگیزش دانشجویان در راه اندازی کسب وکار جدید توسعه کارآفرینی. سال 2، شماره 7، ص 95 -115.
علیقلی زاده، ع.ر. (1392). بررسی و تنگناهای روش های اجرای تفکر سیستمی درسازمان های یادگیرنده. مجله کارآفرین ناب، شماره 34.
نظری، ر. احسانی، م. اشرف گنجویی، ف. قاسمی،ح.(1391) . اثرات مهارت های ارتباطی و ارتباطات بین فردی بر اثربخشی سازمانی مدیران ورزشی ایران و ارائه الگو، مطالعات مدیریت ورزشی شماره 16.
هانگر، ج. دیوید و ویلن، توماس ال(1389). مبانی مدیریت استراتژیک . ترجمه سید محمد اعرابی و داوود ایزدی. تهران: انتشارات دفتر پژوهش های فرهنگی.
Arenius, P. & D.D. Clercq, 2005. A network-based approach on opportunity recognition. Small Business Economics. 24, 249-265.
Belz, F. M. & J. K.  Binder, 2013. Sustainability Entrepreneurship: A Process Model Available at SSRN: http://ssrn.com/abstract=2255496 http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.2255496.
Fayolle, A. 2013. Personal views on the future of entrepreneurship education. Entrepreneurship & Regional Development, 25(7-8), 692-701.
Frolich, N. & A. KlitKou, 2006. Strategic management in Higher Education: Operational Budgeting and Research Result.NIFU STEP Studies in Innovation, Research and Education.
Hancıoglu, Y. & u. B. Dogan, & Ş. S.  Yıldırım, 2014. Relationship between Uncertainty Avoidance Culture, Entrepreneurial Activity and Economic Development. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 150, 908-916.
Klewitz, J.& E.G. Hansen, 2011. Sustainability-Oriented Innovation in SMEs: a Systematic Literature Review of Existing Practices and actors involved. ISPIM Conference (International Society for Professional Innovation Management). In: Sustainability in Innovation: Innovation Management Challenges, June 2011. Available at: http://ssrn.com/abstract.1858664.
Mitchelmore, S.& J. Rowley, 2010. Entrepreneurial competencies: a literature review and development agenda. International Journal of Entrepreneurial Behavior and Research. 16, 92-111.
Lans, T. & V. Blok, & R. Wesselink, 2014. Learning apart and together: towards an integrated competence framework for sustainable entrepreneurship in higher education. Journal of Cleaner Production. 62(1), 37-47.
Lans, T.& J. Verstegen, & M. Mulder, 2011. Analyzing, pursuing and networking: a validated three-factor framework for entrepreneurial competence from a small business perspective. International Small Business Journal. 29, 695-713.
Peterson, C. 2009. Transformational supply chains and the wicked problem of sustainability: aligning knowledge, innovation, entrepreneurship, and leadership. Journal of Chain and Network Science. 9, 71-82.
Poczwardowski, A.& J. E.  Barott, & K. P.  Henschen, 2002. The athlete and coach: Their relationship and its meaning. Results of an interpretative study International Journal of Sport Psychology, 33, 116–14.
Rubenstein Montano, B.& J. Liebowitz,& J. Buchwalter,& D. Mc Caw, & B. Newman, & K. A. Rebeck, 2001. Systems thinking framwork for knowledge management. Decision Support System; 31(1), 5-16.
Tomaa, s.g. & A.M. Grigorea, & P. Marinescua, 2014. Economic development and entrepreneurship. Procedia Economics and Finance, 8, 436 – 443.
Turker, D. & S. S.  Selcuk, 2009. Which factors affect entrepreneurial intention of university students? Journal of European Industrial Training, 33(2), 142-159.
Wiek, A.& L. Withycombe, & C.L. Redman, 2011. Key competencies in sustainability: a reference framework for academic program development. Sustainability Science 6, 203-218.
Zhang, Y.& G. Duysters, & M. Cloodt, 2013. The role of entrepreneurship education as a predictor of university students’ entrepreneurial intention. Journal of International Entrepreneurship and Management, 1-19. Performance [Thesis in Persian]. Mashhad: Ferdosi University; 2008.