نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران،
2 گروه ترویج و آموزش دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران
3 گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
چکیده
با وجود تأکید روزافزون بر ماموریت دانشگاهها در مسئولیتپذیری اجتماعی بهویژه در حوزه حیاتی آموزش عالی کشاورزی برای توسعه پایدار، همواره این سؤال مطرح است که چرا دستاوردهای عملیاتی در این زمینه اغلب از انتظارات جامعه و ظرفیتهای نهادی اعلامشده فاصله دارند. از این رو، نیاز به شناسایی و تبیین دقیق پیشرانهایی وجود دارد که بتوانند ظرفیت نهادی و به تعبیری ساختاری را به نیروی محرک فعال تبدیل کنند؛ به عبارت دقیقتر، لازم است نقش واسطهای بلوغ فرهنگی در تسهیل تبدیل بسترها و زیرساختهای موجود به نتایج ملموس مسئولیتپذیری اجتماعی، بهطور دقیق مدلبندی شود. این پژوهش آمیخته از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، علی-ارتباطی است. جامعه آماری متشکل از تمام اعضای هیات علمی کشاورزی دانشگاهها و موسسات آموزش عالی کشور بود که به کمک فرمول دانیل 124 تن انتخاب و به شکل در دسترس نمونهگیری انجام شد. روش غالب آماری مدلسازی معادلات ساختاری بود. در گام نخست نتیجه تحلیل عاملی تاییدی برای تشخیص ساختارهای اندازهگیری به کمک ضرایب تتای ترتیبی و روایی تشخیصی حکایت از مناسبت نشانگرها برای اندازهگیری متغیرها داشت. در فاز بررسی ضرایب ساختاری از روش بوتاستراپینگ برای بررسی معنیداری ضرایب استفاده شد. نتایج مدلسازی نشان داد که ظرفیت نهادی دانشگاهها تأثیر مستقیم و معناداری بر بلوغ فرهنگی در زمینه مسئولیتپذیری اجتماعی دارد. همچنین، ظرفیت نهادی به معنای آمادگی از بهرهبرداری از ظرفیتهای آموزش عالی برای ترویج نتایج در بستر جامعه که توسط نشانگرهای انتخابی محقق ساخت اندازهگیری شده است، مستقیماً در شکلگیری دستاوردهای USR نقش معناداری ایفا میکند و از سوی دیگر، بلوغ فرهنگی نیز به عنوان یک عامل کلیدی، تأثیر مثبت و معناداری بر دستاوردهای مسئولیتپذیری اجتماعی دارد. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که دستیابی به اثربخشی مسئولیتپذیری اجتماعی در دانشگاههای کشاورزی نیازمند رویکردی دومحوری مشتمل بر ایجاد و تقویت ظرفیت نهادی به عنوان زیربنا و سرمایهگذاری راهبردی بر بلوغ فرهنگی است.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Institutional Capacity and Cultural Maturity as Antecedents of Social Responsibility Outcomes in Iranian Agricultural Higher Education
نویسندگان [English]
- romina amiri 1
- Amir Alambeigi 2
- اAmirreza Rezaei 3
- seyed mahmood hosseini 3
- Marzieh Keshvarz 3
1 University of Tehran
2 University of Tehran
3 University Of Tehran
چکیده [English]
This study addresses the persistent gap between declared institutional readiness and tangible University Social Responsibility (USR) achievements within agricultural higher education. The primary objective was to precisely model the mediating role of Cultural Maturity in converting formal Institutional Capacity (structural readiness) into palpable USR outcomes, thereby identifying the necessary drivers for effective USR implementation. Employing an applied, causal-correlational methodology, data was collected from 124 randomly selected agricultural faculty members across the country. Structural Equation Modeling (SEM) was utilized to analyze the proposed relationships. The modeling results confirmed a robust causal framework. Specifically, Institutional Capacity was found to significantly and directly influence Cultural Maturity concerning social responsibility. Furthermore, Institutional Capacity plays a meaningful direct role in shaping USR achievements. Crucially, the analysis established that Cultural Maturity also exerts a key, positive, and significant impact on USR achievements, acting as an essential force in the overall model. The research concludes that achieving sustainable USR effectiveness in agricultural universities demands a dual-axial approach. Success is achieved by first establishing and fortifying Institutional Capacity as the structural foundation, and then strategically investing in Cultural Maturity as the primary engine and mediating force necessary for translating potential into realized societal achievements.
کلیدواژهها [English]
- University Social Responsibility (USR)
- Institutional Theory
- University Governance
- Agricultural Higher Education