نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه ایلام

2 مؤسسه آموزش عالی غیرانتفاعی باختر ایلام، مدرس دانشگاه پیام نور، ایران

3 مربی مدیریت بازرگانی, دانشگاه پیام نور, ایران

4 بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران

چکیده

چکیده
ترویج کشاورزی و آموزش منابع انسانی، نقش اساسی در تحقق خودکفایی، در محصولات کشاورزی و نقش بی بدیلی در توسعه ملی دارد. این پژوهش با هدف تعیین نقش ترویج کشاورزی و آموزش منابع انسانی در بهبود عملکرد و بهره‌وری گیاه دارویی آویشن thymus vulgaris اجرا شده است. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش علی - ارتباطی است. جامعه آماری مشتمل بر 115 تن (45 تن کارشناس و 70 تن کشاورز) در غرب کشور بود، شمار نمونه با استفاده از فرمول کوکران 100 تن تعیین شد و نمونه‌گیری به روش تصادفی طبقه‌ای برای کارشناس و کشاورز به ترتیب (40 تن و60تن) به عمل آمد. برای گرد‌آوری داده‌ها حذف شده پیرامون تاثیر دوره‌های آموزشی ترویج کشاورزی در سال 1394، از پرسشنامه استاندارد قایدی و حسینی نیا با مقیاس پنج گزینه‌ای طیف لیکرت استفاده شد. برای سنجش روایی آن، از دیدگاه کارشناس ارشد معاونت ترویج و نظام بهره‌برداری جهاد کشاورزی و همچنین هئیت علمی مرتبط استفاده شده و پایایی آن با استفاده از آلفای ترتیبی برای پرسشنامه کشاورز (903/α1=0) پرسشنامه کارشناس (92/α2=0) به تایید رسید. نتایج تحلیل رگرسیون رتبه‌ای در نرم افزار SPSS نشان داد که مولفه‌های آموزش منابع انسانی مشتمل بر سنجش آگاهی، سنجش بازار و آموزش به ترتیب برای کشاورز 5/.، 83/0و 46/0 و کارشناس 80/.، 31/0و 06/0 بر عملکرد و بهره‌وری گیاه‌دارویی آویشن دارای تاثیر می‌باشد. می‌توان نتیجه گرفت برای بالابردن بهره‌وری این گیاه دارویی توجه به آموزش منابع انسانی ضرورت دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

To Investing the Role of Human Sources Training and Extension in Thymus Vulgaris Performance Improving in West Part of Iran

نویسندگان [English]

  • Ardeshir shiri 1
  • somayeh mohammadyar 2
  • Peyman Akbari 3

1 Ilam university

2 Higher Education Institute in Bakhtar Ilam, teacher of Payame Noor University, Iran

3 Department of Management, Payame Noor University, I.R. of IRAN

چکیده [English]

To promote agriculture and to train human sources has significant role in realizing self-reliance in agricultural products and very unique role in the national development. This study aiming to determine the role of promoting and teaching the human source in improving the productivity and function of Thymus Vulgaris, an herbal medicine, in 2016 in west region of Iran. Regarding the objective this study is applied one and regarding the method is (causal- communicative). The sample population includes 115 persons of (70 farmers and 45 office workers) in the west of the country. The number of samples is determined as 100 persons by using the Cochran method and sampling by the method of classified-accidental has been done as 60-40 for farmers and office workers, respectively. To collect the deleted data regarding the effect of agriculture office extension courses in 2015 the Ghavami and Hosseini Nia questionnaire (2004) with the Likert spectrum 5-choice scale was used. To measure its validity, the ideas of Kermanshah agriculture office workers and also related Faculty were used and its reliability for the farmer’s questionnaire is 0.93 and for office workers is 0.92 by using order alpha. The results of ranked regression analysis in SPSS software Showed that human resource learning components including the evaluation of awareness, market assessment and education are for the farmer (0.46,0.83,0.5) and for the agriculture office worker (0.06,0.31,0.80) has the efficiency quotient and productivity on the thyme medicine herb.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Promotion and education of agriculture
  • Human resources agriculture Improve the performance of thyme
  • Thyme productivity
حافظ نیا، م.ر. 1384. مقدمه‌ای بر روش پژوهش در علوم انسانی، انتشارات سمت، تهران.
دارش, م، مکوندی زاده، م. و روح الامین، ع. 1395. ترویج و آموزش کشاورزی راهی جهت بهبود و توسعه کشاورزی پایدار، دومین همایش ملی مکانیزاسیون و فناوری های نوین در کشاورزی، اهواز، موسسه عالی سیمای دانش، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان.
دوستی, ا.1390. نقش ترویج و آموزش کشاورزی در توسعه پایدار، اولین همایش ملی راهبردهای دستیابی به کشاورزی پایدار، اهواز، دانشگاه پیام نور استان خوزستان.
شهیدی, و، عرب زاده، ن، پناهی، ب و کشاورزی، م. 1393. تاثیر کودهای دامی و دور آبیاری بر عملکرد آویشن باغی (Thymus vulgaris L) در شهرستان کرمان، دومین همایش ملی گیاهان دارویی و کشاورزی پایدار، همدان، انجمن ارزیابان محیط زیست هگمتانه.
قاسمی قوچقار، س و یارعلی، ن. 1393 بررسی جایگاه آموزش و ترویج در مدیریت پایدار جنگل، مجموعه مقالات دومین همایش ملی دانشجویی علوم جنگل.
قائدی، ی و حسینی نیا، غ. 1387. نیازهای آموزشی بهره‏برداران در زمینه اقتصاد و مدیریت مزرعه.  فصلنامه علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، 4، 2، ص 13-25
کوهستانی, ح و اکبری، . 1395. چالش های ترویج کشاورزی در ایران، اولین همایش سراسری پژوهش های نوین در کشاورزی و علوم دامی، تهران، شرکت هم اندیشان نوآور علم.
 کهنسال، م.ر و همکاران. 1388. بررسی نقش و عملکرد ترویج بر مدیریت منابع آبی مطالعه موردی گندمکاران دشت، مجموعه مقالات سومین کنگره علوم ترویج و آموزش کشاورزی.
محمودی ثانی, س،  محبوبی، م.ر و قزل، ع. 1395. ، اثربخشی و جایگاه آن در فعالیت های ترویج کشاورزی، اولین همایش سراسری پژوهش های نوین در کشاورزی و علوم دامی، تهران، شرکت هم اندیشان نوآور علم .
مرادزاده، ع و همکاران. 1393. بررسی نقش ترویج فرهنگ کارآفرینی در بهبود شاخص‏های رشد و توسعه اقتصادی، مجموعه مقالات همایش بین المللی مدیریت.
مظفریان، و. 1375 فرهنگ نام‌های گیاهان ایران: لاتینی، انگلیسی، فارسی. تهران: فرهنگ معاصر.
یاری، ا. 1391. تأثیر آموزش در منابع انسانی در سازمان‌ها بعنوان فرآیند مداوم و همیشگی، پایگاه تحلیلی-علمی مدیریت منابع انسانی.
یار آحمدی خراسانی، م. 1392. برنامه ریزی منابع انسانی؛ اولویت مدیران آینده ساز. مدیریت ایران (ماهنامه مدیریت)، شماره129/130
Alikhani, M. Charmchian Langerodi, M. and Ahmadpour. A (2013). An Investigation of Factors Affectingthe Teachers’ Job Performance in Agricultural High School, Mazandaran Province, Iran. InternationalResearch Journal of Applied and Basic Sciences. 6 (7): 972-976.
Baumgartner, H., & Homburg, C. (1995). Applications of structural equation modeling in marketing research: A review. International Journal of Research in Marketing, 13, 139–161.
Shook, C. L., Ketchen, D. J. Jr., Hult, G. T.M.,& Kacmar, K.M. (2004).An assessment of the use of structural equation models in strategic management research. Strategic Management Journal, 25, 397–404.
Werts, C. E.; Linn, R. L.; and Joreskog, K. G. (1974). "Quantifying unmeasured variables." Measurement in the Social Sciences (H. M. Blalock, Jr., Ed.) Chicago. Ill..: Aldine Pub. Co.,