متغیرهای مؤثر بر توسعه کارآفرینی در مرکزآموزش عالی امام خمینی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیأت علمی

2 کرج، شهرک مهندسی زراعی- مرکز اموزش آموزش عالی امام خمینی

3 کرج، شهرک مهندسی- زراعی، مرکز آموزش عالی امام خمینی

چکیده

فلسفه نظام آموزش عالی علمی-کاربردی کشاورزی ایران، توسعه کارآفرینی در بخش کشاورزی از طریق تربیت دانش-آموختگان کارآفرین است. در این راستا، مرکز آموزش عالی امام خمینی(ره) با انجام اقداماتی از جمله برنامه‌ریزی و اجرای، مزرعه کارآفرینی، پروژه‌های کارحین تحصیل و کارآفرینی، برگزاری تورهای آموزشی، ترویجی و پژوهشی در سطح ملی و ایجاد پارک علم و فناوری دانشجو ، تلاش کرده است در جهت تبدیل شدن به یک مرکز آموزش کارآفرین در کشاورزی حرکت نماید. در همین رابطه این تحقیق با هدف شناخت مؤلفه‌های تأثیرگذار در توسعه کارآفرینی در مراکز علمی کاربردی جهادکشاورزی انجام گردید. جامعه آماری این تحقیق شامل اعضای هیأت علمی، مدرسان و مدیران مرکز آموزش عالی امام خمینی(ره) بود(72N=) که به شیوه تمام شماری مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار اصلی پژوهش، پرسشنامه‌ای‌ بود که روایی آن توسط هفت نفر از متخصصین آموزشی و پایایی آن با محاسبة ضریب آلفای کرونباخ (=

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effective Components on the Development of Entrepreneurship in Applied Scientific Higher Education Centers of Jihad-e-Agriculture Case Study: Imam Khomeini Higher Education Center

نویسندگان [English]

  • Abdollah Mokhber 2
  • Mohammadreza Notash 3
2 کرج
3 Karaj
چکیده [English]

The philosophy of applied-science higher education of Iran is development of entrepreneurship in agriculture sector thought training of entrepreneurs graduated student. In this regard, Imam Khomeini Higher Education Center (IHEC) has tried to become an entrepreneurial center in agriculture by design and implementing programs such as; entrepreneurship farm, learn and earn project, entrepreneurship plan, farm field school, education, extension and research tour, science and technology park and workshops on entrepreneurship education. So this study aimed to identify the effective factors and its relationship with the development of entrepreneurship in Applied Scientific Centers of Jihad-e-Agriculture. The statistical population of this study consisted of all faculty members, instructors and managers of Imam Khomeini Higher Education Center (IHEC) equal to 72 people which by the census method data gathered. The main instrument of the research was a questionnaire which its validity was confirmed a panel of educational specialists and its reliability was approved by calculating the Cronbach's alpha coefficient over 0.7. Based on result of factor analysis of factors effecting on entrepreneurship development, 7 extracted factors explained about 70% of total variance. Finding of Friedman test showed that there were significance difference between factors and education of entrepreneurship factor was the most important factor of entrepreneurship development. Also based on pathway analysis three factors including “education of entrepreneurship”, “entrepreneurship policies and missions” and “innovative practices” had significant direct and indirect effect and 4 other factors had significant direct effect on dependent variables of level of entrepreneurship development.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Applied-Scientific Educational centers
  • Educational Entrepreneurship
  • Agricultural education
  • and Entrepreneurship Development

مراجع

  1.  آقایی، ت.، تیمور نژاد، ک. و اخوان هزاوه، ف.(1392). بررسی کارآفرینی دانشگاهی از دید اعضای هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی به عنوان نمونه ای از دانشگاه های بزرگ. مجله برنامه ریزی رفاه و توسعه اجتماعی، شماره 14 ، 26، صص 208-183.
  2. احمدپور داریانی، م.(1382) . آیا کارآفرینی استراتژی دانشگاه را تغییر می­دهد؟. مجله رهیافت، شماره 29، صص 25-15.
  3. بارانی، ش.، زرافشانی، ک.، دل­انگیزان، س. و حسینی لرگانی، س. م. (1389). تأثیر آموزش کارآفرینی بر رفتار کارآفرینانه دانشجویان دانشگاه پیام نور کرمانشاه: رویکرد مدل­سازی معادله ساختاری. فصلنامه پژوهش و برنامه­ریزی در آموزش عالی، شماره 57، صص 105-85.
  4. پای­خسته، پ.،  علم بیگی، ا. و بطحائی، س. س.(1396). بررسی شایستگی های مورد نیاز توسعه کارآفرینی پایدار در آموزش عالی کشاورزی. فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، شماره40، صص43 – 32.
  5. پورجم، م.؛ مستقیمی، م.ر.، قلی­زاده، آ. و محمدی، ر.(1385). ارزیابی درونی کیفیت رشته پرورش گاو و گاومیش مرکز آموزش جهادکشاورزی اصفهان. فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، شماره 2، ص 47-33، تهران.
  6. حاجی­میررحیمی، س. د. و مخبر دزفولی، ع.(1389). بررسی موانع توسعه آموزش کارآفرینی در نظام آموزش عالی علمی – کاربردی کشاورزی. اولین کنفرانس سالانه مدیریت، نوآوری و کارآفرینی، شیراز.
  7. حاجی­میررحیمی، س. د. و مخبر دزفولی، ع. (1389). آموزش کارآفرینی و توسعه آن در نظام آموزش عالی علمی – کاربردی کشاورزی در ایران، دلایل و ضرورت­ها. فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، شماره8، صص76 – 67.
  8. حاجی­میررحیمی، س. د. و نوروزی، ع. (1393). بررسی توانمندی­های کارآفرینانه دانشجویان دوره­های علمی-کاربردی کشاورزی؛ مطالعه موردی؛ مرکز آموزش عالی امام خمینی(ره). مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی، دوره 10، شماره 2، صص 67-90.
  9. حسینی، م.، و عزیزی، ب. (1386).  بررسی عامل های مؤثر در توسعه روحیه و مهارتهای کارآفرینی در میان دانشجویان سال  آخر دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران. مجله علوم کشاورزی ایران، 2(38) صص251-241.
  10. فکور، ب. و حاجی­حسینی، ح. (1387) .کارآفرینی دانشگاهی و تجاری­سازی نتایج تحقیقات در دانشگاه­های ایران، مطالعه موردی هفت دانشگاه مهم کشور. فصلنامه سیاست علم و فناوری، 1(2)، صص70-59.
  11. رضایی، ب. (1392). ارائه الگوی کارآفرینی دانشگاهی با تأکید بر ارتباط صنعت و دانشگاه. رساله دکتری مدیریت آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی.
  12. سلجوقی، خ. (1392). جایگاه مراکز رشد در توسعه کارآفرینی. نشریه ثافا، سال چهارم، شماره دوم، صص27-20.
  13. شریف­زاده، ف. رضوی، س. م.، زاهدی، ش. و نجاری، ر.(1388). طراحی و تبیین الگوی عامل های موثر برکارآفرینی دانشگاهی؛ مطالعه موردی: دانشگاه پیام نور. مجله توسعه کارآفرینی، سال 2، شماره 6، صص 38-11.
  14. صالحی، ل.، منوری­فرد، ف. و محمدی، ی.(1395). مؤلفه­های برنامه درسی بر خودکارآمدی کارآفرینانه دانشجویان مرکزهای آموزش عالی علمی-کاربردی کشاورزی البرز. فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، شماره 39، صص 27-16.
  15. صیف، م. ح.، ثابت مهارلوئی، ع.، رستگار، ا. و احمدآبادی، خ. (1393). عامل های مؤثر بر قصد کارآفرینانه دانشگاهی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز. مجله توسعه آموزش در علوم پزشکی زنجان، دوره 7، شماره 15، صص85-71.
  16. طالبی، ک. و زارع یکتا، م. ر.(1387). آموزش کارآفرینی دانشگاهی و نقش آن در ایجاد و توسعه دانش بنیان (SMEs) شرکت­های کوچک و متوسط. مجله توسعه کارآفرینی، سال 1، شماره 1، صص 131-111.
  17. عابدی، ب، برادران، م.، خسروی­پور، ب.، یعقوبی، ج. و یزدان پناه، م. (1396). تدوین الگوی دانشگاه کارآفرین کشاورزی و منابع طبیعی از دیدگاه مدیریت آموزش کشاورزی. فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، شماره 40، صص 139-123.
  18. کلانتری، خ.(1395). پردازش و تحلیل داده­ها در تحقیقات اجتماعی و اقتصادی. انتشارات شریف، تهران، چاپ هشتم
  19. کردنائیچ، ا.، .احمدی،. پ.، قربانی، ز. و نیاکان لاهیجی، ن. (1391). بررسی ویژگی-های دانشگاه کارآفرین در دانشگاه تربیت مدرس. توسعه کارآفرینی، 5(3)، صص 64-47.
  20. منوری فرد، ف.، موحدمحمدی، س. ح. و رضوانفر، ا.(1393). نقش مؤلفه­های برنامه درسی بر گرایش به خلاّقیت دانشجویان مرکزهای آموزش عالی علمی-کاربردی کشاورزی البرز. فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، شماره 29، صص 84-74.
  21. میرزاخانی، ا. و قائم­مقامی، س. (1385). بررسی وضعیت اشتغال فارغ التحصیلان رشته علوم آزمایشگاهی دامپزشکی موسسه آموزش عالی علمی - کاربردی وزارت جهاد کشاورزی. تهران: همایش آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس.
  22. نوروزی،  م. ر. و سریع القلم،  ن.(1388). کارآفرینی دانشگاهی شناسایی موانع کارآفرینی دانشگاهی و راهکارهای تقویت آن. تهران: اولین کنفرانس مدیریت اجرایی، ص 11.

 

 

  1. Anonymous) 2005(. What is entrepreneur? Available at: http://www. WiseGREEK. Com/what is an entrepreneur. Htm.
  2. Canedo Julio, C., Stone Dianna, L., Black Stephanie, L. and Lukaszewski Kimberly, M. (2014) Individual factors affecting entrepreneurship in hispanics. Journal Articles. Paper 101.http://commons.nmu.edu/fact work journal articles/101.
  3. Clark, B. R. (1998). Creating entrepreneurial universities: organizational Pathways to Transformation. Oxford, New York, and Tokyo: IAU Press, Pergamon
  4. Dollisso, A. D. (2010). Integrating agricultural entrepreneurship into high school agriculture curriculum. Journal of Agricultural Education, 51 (3):125 -133.
  5. Ghahremani, M., HajiKhawjehloo, S. R., and Abuchnary A. (2011) Transformational leadership role in promoting the entrepreneurial university; Case study: Shahid Beheshti University. Entrepreneurship Development, 4(14): 185-202. [Persian]
  6. Gibb, A. and Hannon, P. (2007). Towards the entrepreneurial university?”uk: University of Durham & National Council for Graduate entrepreneurship. Available from: //Webspace utexas. Edu/cherwitz/www/articles/gibb_hannon.pdf.
  7. Gibb, A. (2005). Towards the entrepreneurship university; entrepreneurship education as a lever for change. The National Council for Graduate Entrepreneurship (NCGE), UK, policy paper No 3.
  8. Gibb, A., Haskins, G., and Robertson, I. (2009). Leading the entrepreneurial university: Meeting the entrepreneurial development needs of higher education institutions. Said Business School, University of Oxford.
  9. Guerrero Cano, M. (2007). Entrepreneurial universities: The Case of autonomous University of Barcelona. Research work in Autonomous, University of Barcelona.
  10. Hosseini, S. M., Kalantari, K. and Eskandari, F. (2008). The role of Iranian higher education system on entrepreneurial success of its graduates: some policy implications for entrepreneurship education. American Eurasian Journal, 3(3): 394-402.
  11. Ijaz, M., Yasin, G. and Zafar, M. J. (2012). Cultural Factors Effecting Entrepreneurial Behavioramong Entrepreneurs: Case Study of Multan, Pakistan. Asian Economic and Social Society, 2(6), 908-917.
  12. Jacob, M., Lundqvist, M. and Hellsmark, H. (2003). Entrepreneurial transformations in the wedish University System: The Case of Chalmers University of Technology. Research Policy, 32(9): 1555-1568.
  13. Ketikidis, P., H., Ververidis, Y. and Kefalas, P. (2012). An Entrepreneurial model for internationalisation of higher education: The Case of City College. An International Faculty of the University of Sheffield. The 11th International Conference on Science-to- Business Marketing and Successful Research Commercialization, PP: 90- 102.
  14. Klofsten, M. (2000). Training entrepreneurship at universities: A Swedish case. Journal of European Industrial Training, 24(6 - 7): 337-344.
  15. Nikfarjam, A., Mavi, R. K. and Fazli S. (2013). Prioritizing entrepreneurial university factors by fuzzy analytic hierarchy process. International Journal of Economy, Management and Social Sciences, 2(10): 876-884.
  16. O’Shea, P. R., Chugh, H., and Allen, J. T. (2008). Determinants and consequences of university spinoff activity: a conceptual framework. The Journal of Technology Transfer, 33(6): 653-666.
  17. Powers, J. B. and McDougall, P., P. (2005b). University start-up Formation and technology licensing with firms that go public: A resource – based view of academic entrepreneurship. Journal of Business Venturing, 20(3): 291-311.
  18. Rasmussen, E.A. and Sorheim, R. (2005). Action-based entrepreneurship education. Technovation, 26: 185-194.
  19. Schulte, P. (2004). The entrepreneurial university: A strategy for institutional development. Higher Education in Europe, 29(2): 187–91.
  20. Shane, S. and Venkataraman, S. (2000).The promise of entrepreneurship as a field of research. Academy of Management Review, 25: 217–226.
  21.  Wissema, J. G. (2009). Towards the third generation university: Managing the university in transition, Cheltenham, UK and Northampton, MA, SA: Edward Elgar.
  22. Yadolahi Farsi, J., Modarresi, M., Motavaseli, M. and Salamzadeh, A. (2014). Institutional factors affecting academic entrepreneurship: The Case of University of Tehran. Economic analysis, 47(1-2): 139-159.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار