اکبری، پ.، بهارستان، ا. و شائمیبزرگ، ع. (1392). تحلیل تأثیر هوش هیجانی و رفتار شهروندی سازمانی بر تعارضات سازمانی، فرایند مدیریت توسعه، 26(4): 100-73.
اکبری، ع. و محمودیکرمجوان، ج. (1401). طراحی الگوی ترویجی بهبود مدیریت آبیاری برای مقابله با بحران کمآبی در استان آذربایجان شرقی، آب و توسعه پایدار، 9 (1): 104-95.
امینی، ع. و زاهدی، ط. (1395). ارزیابی تأثیرات کشت و پرورش گلمحمدی در جامعه روستایی لالهزار کرمان. نشریه علمی پژوهشی جغرافیا و برنامهریزی، 20(55): 28-1.
انوری، آ. (1392). بررسی عوامل مؤثر بر گرایش به ترویج کشاورزی مطالعه موردی: دهستان مرحمت آباد میانی شهرستان میاندوآب، اولین همایش سراسری کشاورزی و منابع طبیعی پایدار، تهران،https://civilica.com/doc/258725
باباذکری، ف.، نوریپور، م. و کرمی. آ. ا. (1400). ارزیابی اقتصادی تبدیل زمینهای شالیزاری به باغهای مرکبات در بخش رودپی شمالی شهرستان ساری، تحقیقات اقتصاد کشاورزی، 13 (1): 44-25.
بردبار، م.، ملکمحمدی، ا.، حسینی، س. م. و چیذری، م. (1399). تدوین مدل جامع ساماندهی ترویج کشاورزی با رویکرد نظریه آشفتگی، پژوهشهای ترویج و آموزش کشاورزی، 13 (2)، پیاپی 50: 26-13.
بیژنینسب، ع. ا. و یوسفی خانقاه، ش. و پوررضایی، ج. (1400). ترویج، آموزش کشت و بستهبندی گیاهان دارویی در شهرستان لنده، پنجمین کنگره بینالمللی توسعه کشاورزی، منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری ایران، تبریز.
پیترسون، وارن. (1381). جایگاه ترویج در توسعه کشاورزی و روستایی، در بهبود ترویج کشاورزی. گردآورندگان سوان سون و دیگران، ترجمه غلامحسین صالحنسب، رضا موحدی، اسماعیل کرمیدهکردی، معاونت ترویج وزارت جهاد کشاورزی.
حاجیمیررحیمی، س. د. و کسائیاننائینی، ر. (1391). بررسی و سنجش ارتباطات ترویجی گندمکاران با مروجین در فرایند توسعه پایدار کشاورزی، مطالعه موردی شهرستان مشهد. چهارمین کنگره علوم ترویجی و آموزش کشاورز و منابع طبیعی ایران، 20-1.
خداوردیان، م. ر.، حاجیمیررحیمی، س. د.، مقدسفریمانی، ش.، قائممقامی، س. و جمشیدی، ا. (1400). تأثیر آموزشهای غیررسمی مهارتی بهرهبرداران دام و دامپزشکی در استان البرز، پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، دوره 13، شماره 59: 32-11.
خزلی، م. و اشرفیسامانی، ر. (1395). عوامل تاثیرگذار بر توسعه کشت گیاهان دارویی در استان ایلام. کنفرانس اقتصاد کشاورزی ایران، دانشگاه شهید باهنر کرمان.
داوری، ع. و رضازاده، آ. (1392). مدلسازی معادلات ساختاری با نرمافزار PLS، سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی.
رعناییکردشولی، ح. ا.، و مرتضوی، م. (1395). اصلاحات ساختاری در نظام ترویج کشاورزی ایران، نشر آموزش کشاورزی.
ریاحی، ر.، میردامادی، س. م.، فرجالهحسینی، س. ج. و امیدینجفآبادی، م. (1401). بررسی نقش عوامل آموزشی-ترویجی مؤثر بر توسعه خوشههای کسب و کار زعفران در استان خراسان جنوبی، پژوهشهای ترویج و آموزش کشاورزی، 11 (2)، پیاپی 58: 17-1.
زارعی، آ. (1394). عوامل مؤثر بر توسعه کشت دانههای روغنی در بین کشاورزان مطالعه موردی: شهرستان مرودشت. پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت.
سازمان جهاد کشاورزی استان مازندران. (1400). پرورش گلمحمدی و تعداد پرورشدهندگان در شهرستان ساری. وزارت جهاد کشاورزی.
سوری، س.، صدیقی، ح. و پزشکیراد، غ. ر. (1391). شناسایی مشکلات و محدودیتهای فعالیت‌های نظام ترویج کشاورزی از دیدگاه کارشناسان ترویج کشاورزی (مطالعه موردی حوزه ستادی وزارت کشاورزی و مرکز استان قم)، تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاوزی ایران، 43 (2): 252-241.
شریفزاده، م. ش. (1393). کشاورزی پایدار کارآفرینانه: در جستجوی رهیافتی مقتضی برای تسهیل توسعه کسب و کارهای کارآفرینانه کشاورزی. نشریه کارآفرینی در کشاورزی، 1(1): 130-103.
شعبانعلیفمی، ح.، کلانتری، خ. و اسدی، ع. (1387). مباحث نوین در ترویج و آموزش کشاورزی، جلد اول، انتشارات خوشبین.
صدیقی، ح. و کاخک، ا. (1384). سنجش نگرش کشاورزان زعفرانکار نسبت به تولید و توسعه کشت زعفران، علوم کشاورزی ایران، 4(2): 699-689.
فعلی، س.، پزشکی راد، غ. ر.، صدیقی، ح.، شهبازی، ا. و قریشیابهری، س. ج. (1394). عاملهای بیرونی مؤثر بر نظام ترویج کشاورزی ایران تا افق سال 1404 شمسی، تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، 46 (1): 166-157.
کاکولوند، ن.، غلامرضایی، س. و رحیمیان، م. (1397). نقشآفرینی ترویج و آموزش کشاورزی در توسعه کشت کلزا در شهرستان سلسله، پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، 10(46): 89-78.
کشاورز باحقیقت، ر.، حسینی، س. م.، فرجالهحسینی، س. ج. و لشگرآرا، ف. (1400). عوامل مؤثر بر پایداری فعالیت ترویج خصوصی از دیدگاه کارشناسان مراکز خدمات جهاد کشاورزی استانهای قزوین و زنجان، پژوهشهای ترویج و آموزش کشاورزی، 14 (4)، پیاپی 56: 33-16.
کوشکی، ف.، رستمیقبادی، ف. و میرکزاده، ع. ا. (1399). بررسی منابع ریسک گیاهان دارویی زراعی استان کرمانشاه (مورد مطالعه گیاه دارویی نعناع فافلی). مجله پژوهشهای ترویج و آموزش کشاورزی، 13(1): 30-15.
کیانمهر، ن. و حیاتی، د. (1395). ضرروت و اعتبارسنجی مدل ترویج کشاورزی حامی فقرا از دیدگاه کارکنان ترویج کشاورزی استان فارس. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، 12(2): 264-249.
ملکمحمدی، ا.، شهبازی، ا.، کرمی، ع. ا.، سلمانزاده، س.، یزدانی، س. و دوراندیش، آ. (1399). نقش ترویج و آموزش کشاورزی در ترویج دانش و فناوریهای بوم سازگار برای تولیدهای کشاورزی در کشور، پژوهشهای راهبردی در علوم کشاورزی، 6 (2): 202-185.
ملکمحمدی، ا. (1377). ترویج و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی، جلد دوم مبانی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
میر، س. ج. (1397). بررسی سیاست توسعه گلمحمدی در ایران. اقتصاد کشاورزی و توسعه، سال 27(107): 205-183.
نیرومند، ل.، زارعی، ه. و تاجیکاسماعیلی، س. (1399). نقش ارتباطات مشارکتی در آموزش فناوریهای نوین تولید به کشاورزان، پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، دوره 12، شماره 53: 95-77.
)