آموزش کشاورزی
ریحانه شاقلی؛ جواد قاسمی؛ حسین نوری؛ احمد صادقی
چکیده
شبکه آموزش کشاورزی (شاک)، یک شبکه آموزشی مبتنی بر وب زیرنظر راهبری مؤسسه آموزش و ترویج کشاورزی است که با هدف افرازش دانش و مهارت‌ها و رفتار مطلوب کاربران بخش کشاورزی ایجاد شده است. متغیرهای پرشمار موثر در یادگیری الکترونیکی، لزوم توجه به کیفیت خدمات آموزشی در این سامانه را ضروری می‌سازد. بر این مبنا، هدف کلی این تحقیق پیمایشی که به ...
بیشتر
شبکه آموزش کشاورزی (شاک)، یک شبکه آموزشی مبتنی بر وب زیرنظر راهبری مؤسسه آموزش و ترویج کشاورزی است که با هدف افرازش دانش و مهارت‌ها و رفتار مطلوب کاربران بخش کشاورزی ایجاد شده است. متغیرهای پرشمار موثر در یادگیری الکترونیکی، لزوم توجه به کیفیت خدمات آموزشی در این سامانه را ضروری می‌سازد. بر این مبنا، هدف کلی این تحقیق پیمایشی که به روش میدانی انجام شد، تحلیل مولفه‌های مدل افرازش کیفیت خدمات شبکه آموزش کشاورزی (شاک) از دیدگاه فراگیران در سال 1401 بود. جامعه آماری آن شامل فراگیران این شبکه (19310 نفر) بود و حجم نمونه بنابر فرمول کوکران، 388 تن برآورد شد که با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای با انتساب متناسب گزیده شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه محقق‌ساخت بود که روایی آن با نظرخواهی از متخصصان (روایی شکلی) و روایی سازه‌ای (AVE≥0.96) و پایایی آن با تتای ترتیبی (θ≥0.93) و پایایی ترکیبی (CR≥0.87) تایید شد. پردازش داده‌ها در بخش توصیفی با SPSSWin22 و برازش مدل تحقیق توسط نرم‌افزار LISREL انجام شد. رتبه‌بندی کلی مولفه‌های کیفیت خدمات شاک نشان داد که از دیدگاه فراگیران، مولفه‌های «آموزشگر» و «محتوا» در بالاترین و «برنامه‌ریزی و اجرا» و «زیرساختی - پشتیبانی» در پایین‌ترین رتبه‌ها قرار گرفتند. تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که مدل کیفیت خدمات شبکه آموزش کشاورزی دارای شش مولفه اصلی زیرساختی - پشتیبانی، برنامه‌ریزی و اجرا، محتوا، آموزشگر، فراگیر و پی‌آمدها بود. بر این مبنا، به‌منظور بهبود کیفیت خدمات شاک پیشنهادهایی در زمینه بهبود اطلاع‌رسانی دوره‌ها، ارتقاء سامانه، برنامه‌ریزی، تناسب دوره‌ها با نیازهای فراگیران، جدید و به‌روز بودن محتوای دوره‌ها، بهبود مهارت‌های تدریس آموزشگران و ایجاد انگیزه در فراگیران ارائه شد.
زینب موذن؛ حمید موحد محمدی؛ احمد رضوانفر؛ یوسف حجازی
چکیده
هدف این پژوهش، شناسایی مولفه‌های عناصر برنامه درسی رشته ترویج و آموزش کشاورزی براساس رویکرد آموزش میان رشته‌ای بود. جامعه آماری را 302 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی سال‌های تحصیلی 1396-1393 مقطع کارشناسی ارشد و 1396-1391 مقطع دکتری ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه‌های تهران، شیراز، رامین اهواز، کرمانشاه و زنجان تشکیل داد و تعداد 170 دانشجو ...
بیشتر
هدف این پژوهش، شناسایی مولفه‌های عناصر برنامه درسی رشته ترویج و آموزش کشاورزی براساس رویکرد آموزش میان رشته‌ای بود. جامعه آماری را 302 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی سال‌های تحصیلی 1396-1393 مقطع کارشناسی ارشد و 1396-1391 مقطع دکتری ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه‌های تهران، شیراز، رامین اهواز، کرمانشاه و زنجان تشکیل داد و تعداد 170 دانشجو با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای انتسابی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌ای بود که روایی آن توسط اعضای هیأت علمی و دانشجویان و دانش آموختگان دکتری رشته ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران تایید شد و برای تعیین پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد (برای بخش‌های مختلف پرسشنامه بیشتر از 95/0 به‌دست آمد). داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSSتحلیل شدند. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که عنصر هدف دارای سه مولفه کسب مهارت‌های بالای شناختی، کسب مهارت‌های حل مسئله، و کسب صلاحیت‌های دنیای واقعی مهندسی بود. عنصر محتوای برنامه درسی دارای چهار مولفه انسجام و مسئله محوری محتوا؛ گستردگی و جامع بودن محتوا، بهره‌گیری مناسب از محتوای رشته‌های مرتبط؛ و ارایه دروس مکمل و مرتبط در ترم‌ها و مقاطع تحصیلی بود. عنصر راهبردهای تدریس و یادگیری دارای سه مولفه روش‌های تدریس مسئله محور و چالش برانگیز، تعامل و تشریک مساعی اعضای هیأت علمی در سطوح مختلف و بکارگیری دیدگاه‌ها و همکاری رشته‌های مختلف در فرآیند تدریس بود. عنصر تجارب و فعالیت‌های یادگیری دارای سه مولفه تناسب تجارب با نیازهای رشته و علایق دانشجویان، تنظیم فعالیت‌ها و تجارب یادگیری مبتنی بر کارگروهی درون و برون بخشی، و طراحی تجارب و فعالیت‌های یادگیری چالش برانگیز بود. عنصر ارزشیابی دارای چهار مولفه روش‌های ارزیابی مختلف، چند وجهی و چند معیاره؛ ارزیابی مهارت‌های بالای شناختی و ارتباطی؛ طراحی سوالات ارزیابی پیچیده و باز پاسخ؛ و ارزشیابی تکوینی متناسب با ماهیت دروس بود.
زینب موذن؛ حمید موحد محمدی؛ یوسف حجازی؛ احمد رضوانفر
چکیده
در سیر دگرگونی‌های آموزش عالی، ردپاهایی از رویکردها و مدل‌های گوناگون برنامه‌ریزی آموزشی و درسی مشاهده می‌شود و نگاه تحلیلی به رویکردها و زمینه‌ها این نکته را نمایان می‌سازد که هر یک بنا به شرایط، نیازها و محدودیتها برخاسته‌اند، به این دلیل تفکر مداوم درباره‌ی برنامهدرسی ضروری است. هر برنامهدرسی از رشته علمی مربوط جدا ...
بیشتر
در سیر دگرگونی‌های آموزش عالی، ردپاهایی از رویکردها و مدل‌های گوناگون برنامه‌ریزی آموزشی و درسی مشاهده می‌شود و نگاه تحلیلی به رویکردها و زمینه‌ها این نکته را نمایان می‌سازد که هر یک بنا به شرایط، نیازها و محدودیتها برخاسته‌اند، به این دلیل تفکر مداوم درباره‌ی برنامهدرسی ضروری است. هر برنامهدرسی از رشته علمی مربوط جدا نبوده و در گسترده‌ترین معنای خود آن چیزی است که به فراگیر آموخته می‌شود. محتوای برنامهدرسی دانش سازمان یافته و اندوخته شده، اصطلاح‌ها، اطلاعات، واقعیت‌ها، حقیقت‌ها، اصول، روش‌ها، مفهوم‌ها، تعمیم‌ها، پدیده‌ها و مسئله‌های مربوط به ماده درسی است. کشاورزی، علمی نظام‌مند است که به وسیله نظام‌های اجتماعی و بوم‌شناختی توصیف می‌شود و این در حالی است که محتوای برنامه‌های آموزش کشاورزی روی رشته‌های جدا از هم (حشره‌شناسی، گیاه‌شناسی و...) توجه دارند و دانشجویان را برای رفتار با نظام‌های پیچیده‌ی کشاورزی آماده نمی‌کند. بنابراین، یک نیاز فوری در نظام آموزش کشاورزی و نیز رشته ترویج و آموزش کشاورزی به منظور تغییر جهت‌گیری برنامهدرسی بر پایه رویکرد آموزش میانرشتهای وجود دارد. در این باره، هدف این نوشتار بازاندیشی محتوای آموزشی برنامهدرسی مقطع کارشناسی رشته ترویج و آموزش کشاورزی بر پایه مبانی و اصول حاکم بر رویکرد میانرشتهای است که با استفاده از روش‌شناسی تحلیل محتوا کیفی و کمی و فن مصاحبه نیمه‌ساختاریافته به بررسی و شناسایی زمینه‌ها و موضوع‌ها و محورهای آموزشی و مهارت‌ها و رشته‌های همجوار و مکمل و سازمان‌های طرف همکاری از دیدگاه اعضای هیأت علمی و خبرگان رشته ترویج و آموزش کشاورزی پرداخته شده است.
اردشیر شیری؛ سمیه محمدیار؛ پیمان اکبری؛ عیسی ارجی
چکیده
چکیده ترویج کشاورزی و آموزش منابع انسانی، نقش اساسی در تحقق خودکفایی، در محصولات کشاورزی و نقش بی بدیلی در توسعه ملی دارد. این پژوهش با هدف تعیین نقش ترویج کشاورزی و آموزش منابع انسانی در بهبود عملکرد و بهره‌وری گیاه دارویی آویشن thymus vulgaris اجرا شده است. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش علی - ارتباطی است. جامعه آماری مشتمل بر 115 ...
بیشتر
چکیده ترویج کشاورزی و آموزش منابع انسانی، نقش اساسی در تحقق خودکفایی، در محصولات کشاورزی و نقش بی بدیلی در توسعه ملی دارد. این پژوهش با هدف تعیین نقش ترویج کشاورزی و آموزش منابع انسانی در بهبود عملکرد و بهره‌وری گیاه دارویی آویشن thymus vulgaris اجرا شده است. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش علی - ارتباطی است. جامعه آماری مشتمل بر 115 تن (45 تن کارشناس و 70 تن کشاورز) در غرب کشور بود، شمار نمونه با استفاده از فرمول کوکران 100 تن تعیین شد و نمونه‌گیری به روش تصادفی طبقه‌ای برای کارشناس و کشاورز به ترتیب (40 تن و60تن) به عمل آمد. برای گردآوری داده‌ها حذف شده پیرامون تاثیر دوره‌های آموزشی ترویج کشاورزی در سال 1394، از پرسشنامه استاندارد قایدی و حسینی نیا با مقیاس پنج گزینه‌ای طیف لیکرت استفاده شد. برای سنجش روایی آن، از دیدگاه کارشناس ارشد معاونت ترویج و نظام بهره‌برداری جهاد کشاورزی و همچنین هئیت علمی مرتبط استفاده شده و پایایی آن با استفاده از آلفای ترتیبی برای پرسشنامه کشاورز (903/α1=0) پرسشنامه کارشناس (92/α2=0) به تایید رسید. نتایج تحلیل رگرسیون رتبه‌ای در نرم افزار SPSS نشان داد که مولفه‌های آموزش منابع انسانی مشتمل بر سنجش آگاهی، سنجش بازار و آموزش به ترتیب برای کشاورز 5/.، 83/0و 46/0 و کارشناس 80/.، 31/0و 06/0 بر عملکرد و بهره‌وری گیاه‌دارویی آویشن دارای تاثیر می‌باشد. می‌توان نتیجه گرفت برای بالابردن بهره‌وری این گیاه دارویی توجه به آموزش منابع انسانی ضرورت دارد.
امیر احمدپور
چکیده
هدف این تحقیق، شناخت نقش عامل‌‌های موثر در رضامندی دانش آموختگان شاغل در بخش کشاورزی است. تحقیق از نوع علی-ارتباطی است. جامعه آماری تحقیق شامل همه‌ی دانش آموختگان ترویج و آموزش کشاورزی شاغل در بخش کشاورزی (دولتی و غیردولتی) در استان‌های شمالی کشور(مازندران، گلستان و گیلان) بود که مرتبط با رشته ترویج فعالیت می‌کردند (51=N). با توجه ...
بیشتر
هدف این تحقیق، شناخت نقش عامل‌‌های موثر در رضامندی دانش آموختگان شاغل در بخش کشاورزی است. تحقیق از نوع علی-ارتباطی است. جامعه آماری تحقیق شامل همه‌ی دانش آموختگان ترویج و آموزش کشاورزی شاغل در بخش کشاورزی (دولتی و غیردولتی) در استان‌های شمالی کشور(مازندران، گلستان و گیلان) بود که مرتبط با رشته ترویج فعالیت می‌کردند (51=N). با توجه به حجم محدود جامعه آماری، سرشماری صورت گرفت. ابزار تحقیق پرسشنامه ای بود که روایی شکلی آن بر پایه نظرسنجی از متخصصان و اعضای هیات علمی ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری تایید شد و پایایی آن از طریق تتای ترتیبی 89/0=θ محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها در دو بخش آمار توصیفی و تحلیلی از نرم‌افزار SPSSWin21 استفاده شد. تحقیق نشان داد که 9/56 درصد از دانش آموختگان، میزان هم‌سویی و سازگاری آموخته های ترویجی و آموزش کشاورزیشان با انجام وظیفه شغلی خود را در سطح خوب ارزیابی کردند. همچنین، توانمندی کسب شده‌ی دانش آموختگان در زمینه های ارتباطات، مدیریت، ارزشیابی، برنامه ریزی، تحقیق و تدریس در سطح متوسط قرار داشت. دانش آموختگان شاغل، نگرش خوب و مثبتی نسبت به رشته تحصیلی خود داشتند. بر پایه نظر دانش آموختگان شاغل در سطح عملیاتی کشاورزی، اهمیت کاربرد و اولویت درسهای اصلی نسبت به درسهای اختیاری تاکید شده است. بین میزان هم‌سویی و سازگاری آموخته ها و نگرش دانش آموختگان نسبت به رشته ترویج و آموزش کشاورزی با میزان رضایت از آموخته های آنان، رابطه‌ی مثبت و معناداری وجود داشت. اجرای رگرسیون ترتیبی نشان داد که دو متغیر هم‌سویی و سازگاری آموخته ها و نگرش 64 درصد احتمال تغییر سطح متغیر وابسته‌ی میزان رضایت دانش آموختگان از آموخته های کسب شده را تبیین کردند.
