آموزش کشاورزی
رضا موحدی؛ ثریا مرادی؛ ترانه صرامی فروشانی
چکیده
زنان روستایی، به عنوان گروهی تأثیرگذار در توسعه جوامع روستایی می باشند که نیازمند توانمندسازی در ابعاد گوناگون هستند. در تحقیق حاضر هدف بررسی توانمندسازی آموزشی زنان روستایی و عوامل آموزشی_ترویجی، اقتصادی، اجتماعی مؤثر بر آن در زمینه کشاورزی پایدار میباشد که در سال 1402 انجام شده است. جامعه آماری مورد مطالعه شمار 2054 تن از زنان روستایی ...
بیشتر
زنان روستایی، به عنوان گروهی تأثیرگذار در توسعه جوامع روستایی می باشند که نیازمند توانمندسازی در ابعاد گوناگون هستند. در تحقیق حاضر هدف بررسی توانمندسازی آموزشی زنان روستایی و عوامل آموزشی_ترویجی، اقتصادی، اجتماعی مؤثر بر آن در زمینه کشاورزی پایدار میباشد که در سال 1402 انجام شده است. جامعه آماری مورد مطالعه شمار 2054 تن از زنان روستایی از 12 روستای بخش حومه شمالی شهرستان اسلامآباد غرب میباشند که به طور مستقیم در فعالیتهای کشاورزی مشارکت دارند. از این تعداد با استفاده از جدول مورگان شمار 324 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. روش نمونهگیری به صورت تصادفی ساده و با استفاده از روش انتساب متناسب صورت گرفته است. پژوهش کاربردی حاضر از نوع علی-ارتباطی است و به شیوه پیمایشی با ابزار پرسشنامه انجام شده است. روایی صوری پرسشنامه با نظر متخصصان، همچنین روایی (AVE) پرسشنامه به مقدار 613/0 مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب تتای ترتیبی (93/0-75/0) و آلفای ترکیبی (94/0-78/0) طی فرایند پیش آزمون محاسبه و مورد تایید قرار گرفت. تحلیل دادهها با کمک نرم افزارهای آماری SPSS Ver.23 و SmartPLS3 و استفاده از روشهای آماری همبستگی و تحلیل عاملی تاییدی انجام شده است. یافتههای بخش توصیفی نشان داد اولویت بدست آمده در هریک از عوامل برحسب ضریب تغییرات شامل: میزان دسترسی به بیمه، حمایت و پشتیبانی دولت در برگزاری کلاسها، استفاده از پیامکها، شرکت در رویدادها و فعالیتهای روستایی می باشند. نتایج ضرایب بتای استخراج شده طی تحلیل مسیر بر اساس خروجی پی ال اس، ، نشان داد به ترتیب عوامل اقتصادی، عوامل آموزشی-ترویجی، عوامل دولتی و سازمانی، سرمایه اجتماعی با ضرایب 303/0، 280/0، 277/0، 271/0 بیشترین تاثیر را بر توانمندسازی آموزشی زنان روستایی دارند. پیشنهاد میشود با ایجاد انگیزه در زنان روستایی از طریق برگزاری کارگاه ها و برنامه های حمایتی - انگیزشی، خودسازماندهی زنان روستایی، و ارتقای دانش و نگرش آنان در زمینه کشاورزی پایدار و امنیت غذایی اقدام گردد.
آموزش کشاورزی
امیرحسین علی بیگی؛ غفار قنبری؛ اسماعیل کرمی دهکردی
چکیده
پژوهش با هدف سنجش وضعیت پوشش خدمات ترویج کشاورزی در استان کرمانشاه و عوامل مؤثر بر آن در سال 1403 با دیدمان کیفی-کمی انجام شد. پژوهش از لحاظ رویکرد کلی، از جنبه ماهیتی (هدف) کاربردی و از لحاظ گردآوری دادهها، توصیفی و به روش پیمایش بود. در ابتدا شاخصهای مربوط به پوشش خدمات ترویج کشاورزی و عوامل مؤثر بر آن به صورت کیفی و با استفاده از تکنیک ...
بیشتر
پژوهش با هدف سنجش وضعیت پوشش خدمات ترویج کشاورزی در استان کرمانشاه و عوامل مؤثر بر آن در سال 1403 با دیدمان کیفی-کمی انجام شد. پژوهش از لحاظ رویکرد کلی، از جنبه ماهیتی (هدف) کاربردی و از لحاظ گردآوری دادهها، توصیفی و به روش پیمایش بود. در ابتدا شاخصهای مربوط به پوشش خدمات ترویج کشاورزی و عوامل مؤثر بر آن به صورت کیفی و با استفاده از تکنیک دلفی شناسایی شد. تجزیه و تحلیل پرسشهای باز پاسخ به وسیلهی تحلیل محتوای متعارف انجام شد. جامعه پژوهش در بخش کیفی و به منظور شناسایی شاخصها، اعضای هیأتعلمی رشته ترویج و آموزش کشاورزی (چهار تن)، کارشناسان مدیریت هماهنگی ترویج (شش تن)، مسئولین ترویج شهرستانها (پنج تن) و مروجان مسئول پهنه به تعداد هفت تن (مجموعاً 22 تن) بودند. حاصل این مرحله شناسایی 25 شاخص در راستای پوشش خدمات ترویج کشاورزی و 40 شاخص در راستای عوامل مؤثر بود. شاخصهای شناسایی شده در قالب پرسشنامه به منظور بررسی وضعیت پوشش خدمات ترویج کشاورزی و عوامل مؤثر بر آن تنظیم شدند. جامعه آماری پژوهش در بخش کمی، کارشناسان مروج مسئول پهنه به تعداد 711 تن بودند که از طریق جدول کرجسی و مورگان تعداد 252 تن با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای با انتساب متناسب بر مبنای سطحبندی مراکز انتخاب شدند. پس از نرمالسازی و وزندهی به شاخصها، وضعیت پوشش خدمات ترویج کشاورزی بر اساس طبقات پنجگانه پرسکات-آلن مشخص شد. تجزیه و تحلیل پرسشها از طریق میانگین و انحراف معیار انجام شد. عوامل مؤثر بر پوشش خدمات ترویج کشاورزی نیز با استفاده از رگرسیون چندگانه شناسایی گردید. نتایج نشان داد که سطح پوشش خدمات ترویج کشاورزی در استان و سطوح چهارگانهی مراکز جهاد کشاورزی آن نامناسب میباشد.
آموزش کشاورزی
محسن سلمان؛ قدیر فیروزنیا؛ بهروز قرنی آرانی
چکیده
پژوهش حاضر در راستای پاسخ به سنجش نیازهای آموزشی تخصصی کشاورزی، شیوه اجرا و سنجش اثربخشی آموزشهای تخصصی کشاورزی مورد نیاز رئیسان هیئتمدیره و مدیران عامل تعاونیهای تولید روستایی بود. نمونه آماری در بخش نیازسنجی آموزشی مشتمل بر 67 نفر رییس هیئتمدیره و 67 نفر مدیرعامل به شیوه تصادفی ساده، و 56 نفر کارشناس(شامل 28 نفر کارشناس مسئول ...
بیشتر
پژوهش حاضر در راستای پاسخ به سنجش نیازهای آموزشی تخصصی کشاورزی، شیوه اجرا و سنجش اثربخشی آموزشهای تخصصی کشاورزی مورد نیاز رئیسان هیئتمدیره و مدیران عامل تعاونیهای تولید روستایی بود. نمونه آماری در بخش نیازسنجی آموزشی مشتمل بر 67 نفر رییس هیئتمدیره و 67 نفر مدیرعامل به شیوه تصادفی ساده، و 56 نفر کارشناس(شامل 28 نفر کارشناس مسئول نظامهای بهرهبرداری و 28 نفر کارشناس اداره آموزش) انتخاب شدند که دورههای آموزشی تخصصی بر اساس تقویم مصوب سازمان مرکزی تعاون روستایی انتخاب و بهمنظور تعیین نیازهای آموزشی، از توافقسنجی استفاده شد. جهت اجرای دورههای آموزشی از مدل آموزش الگوی تدریس ساختگرایی 5e (فعالسازی، اکتشاف، شرحدادن، شرح و بسط، و ارزشیابی) استفاده شد. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه مبتنی بر مـدل ارزیابی اثربخشـی کـرکپاتریـک میباشد که پایایی آن با استفاده از محاسبه ضریب تتای ترتیبی و پایایی مرکب و روایی نیز به استناد شاخص روایی سازه در سطح مطلوب برآورد گردید. نتایج یافتههای توصیفی مشخص نمود که در بخش نیازسنجی آموزشی بین نظر کارشناسان، رئیسان هیئتمدیره و مدیران عامل در ارتباط با نیازهای آموزشی آشنایی با قوانین و مقررات آب، نحوه تشکیل گروههای همآب و مدیریت آبیاری در مزرعه، تبدیل و فراوری محصولات کشاورزی و دامی، مدیریت مصرف کودهای شیمیایی و ریز مغذیها، آشنایی با سموم کشاورزی و کاربرد آنها در زراعت و باغبانی، آشنایی با سامانههای نوین آبیاری و اصول حفاظت و بهره برداری و نگهداری آن، آشنایی با مشاغل خرد کشاورزی، تغذیه و اصلاح نژاد دام، آشنایی با مبانی و الزامات تحویل حجمی آب، آشنایی با طرحهای زیستمحیطی، بومگردی، دانش بومی و صنایع دستی، مدیریت و توسعه فعالیتهای اقتصادی و بازرگانی بخش کشاورزی، آشنایی با نحوه تولید و بازاریابی گیاهان دارویی، و کنترل تلفیقی آفات گیاهی و باغی اتفاق نظر وجود داشته و گویهها دارای توافق بالایی میباشند.